Χαρτοδιπλωτική για παιδιά : Ψαράκι (1 )

Areti's Place: Origami - Χαρτοδιπλωτική για παιδιά : Ψαράκι (1 )

Φτιάξτε ψαράκια!!

εικονες απο Γρηγορη Κ.

εικόνες από Γρήγορη Κ

και λίγες εικόνες από την γιορτή μας

.

Γιορτή λήξης

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !

Παρακαλώ, όποιος έχει κάποιες φωτογραφίες από τη γιορτή ας μου στείλει για να ανεβάσω μερικές.

...και μη χαθούμε!!

Ανεβάζετε ανακοινώσεις γράφοντας πού πάτε και πώς περνάτε το καλοκαίρι.
Και εγώ, αλλά και οι συμμαθητές σας θα χαίρονται να διαβάζουν νέα σας.

Πήγες κάπου;
Ρώτα, μάθε και γράψε μας λίγα λόγια δικά σου για το μέρος αυτό.
Πρόσεξε όμως, όχι να βρεις αλλού και να επικολλάς στην ιστοσελίδα έτοιμα μακροσκελή κείμενα  (μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αφού γίνει μια σωστή επιλογή αυτών που διάβασες και νομίζεις ότι θα ενδιαφέρουν και τους άλλους).
Τράβηξε και φωτογραφίες και ανέβασέ τες. Θα χαρούμε να δούμε τις δικές σου φωτογραφίες.

Ακόμα, έγινε κάτι, συνέβη κάτι; Γράψε μας το γεγονός ή την ιστορία να τη μοιραστούμε μαζί σου.

Φυσικά μπορείς όλα αυτά να τα κάνεις όταν έχεις δυνατότητα (υπολογιστής, ίντερνετ) ή μπορείς να τα γράφεις σε κάποιο ημερολόγιο και να τα δούμε και να τα διαβάσουμε όταν επιστρέψουμε τον Σεπτέμβριο.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Πέμπτη το βράδυ οι Α-Β-Γ-Δ-Ε τάξεις και το ολοήμερο θα παρουσιάσουν εργασίες των μαθητών και κάποια δρώμενα, από τις 6 μ.μ. και έπειτα.

Η Δ' τάξη θα κάνει την παρουσίασή της στις 8.45' μ.μ.

Τα παιδιά θα έρθουν στο σχολείο κατά τις 8 μ.μ. φορώντας το μπλουζάκι που ζωγραφίσαμε, τζινάκι, καπελάκι και -ει δυνατόν- μαντιλάκι στο λαιμό.
Το πρωί το σχολείο ΔΕ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ  καθώς θα γίνει η γιορτή το απόγευμα.

Ενδεικτικά θα δωθούν την Παρασκευή το πρωί στις 8.30'.

εργασια απο τον Γρηγορη

Εργασία γλωσσάς από Γρηγόρη Κ.

Από το Βόλο πήγαμε στο Πήλιο .Το τραίνο μας ήταν πανέμορφο , το εξωτερικό του ήταν σιδερένιο και δεν είχε την φαντακτερότιτα των σημερινών εξπρές . Σε κάθε σταθμό δεν ήταν ανυπομονώ όπως τα μεγάλα εξπρές που ήταν ανυπόμονα σαν αλόγα .Το τραίνο αυτό δεν βιαζόταν γιατί όπως πέρναγε χαιρόταν την φύση και τον ανοιξιάτικο ήλιο .Αυτό το όμορφο τραίνο περνάει από τα Αγριά και τα Λεχωνιά όλα είναι γιορταστικά στα νερά του κόλπου! Συναντήσαμε τα ομορφότερα ποτάμι στο διάβα μας!Η μεγάλη θέα γίνετε μεγαλύτερη την στιγμή που περνάμε τον λόφο! Καθώς ανηφορίζουμε τον λόφο μυρίζουμε όλα τα ευωδιαστά λουλούδια της φύσης .Αυτή η διαδρομή ήταν φανταστική με τόσα ωραία θέματα και για αυτο  .

τέλος!!!

Μαθήματα 7/6/13

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Επιστρέφουμε ό,τι βιβλία έχουμε δανειστεί από το σχολείο ή τους συμμαθητές μας.

Λείπουν τα εξής:

Τα δάκρυα της Περσεφόνης
Χωρίς κοτσάνι
Ο Ερβιν και η τρομπέτα
Πόλεμος και ειρηνη
Ο βασιλιάς Μίδας.

Την Δευτέρα φέρνουμε ένα λευκό φανελάκι ή μπλουζάκι, χωρίς στάμπες για να το ζωγραφίσουμε και να το φοράμε στην γιορτή.
Ακόμα χρειαζόμαστε για την Πέμπτη, ψαθάκι ή ναυτικό καπέλο, τζιν βερμούδα ή παντελόνι ή σορτσάκι.
Μήπως τέλος, υπάρχει για το λαιμό κάποιο χρωματιστό μαντίλι;




Γλώσσα: σελ. 63Β άσκηση 2- 3-4, σελ. 64 Β αντιγραφή και ορθογραφία οι λέξεις.
Μαθηματικά: σελ. 117Β άσκηση 3, και σελ. 20Ε άσκηση 3, 21Ε άσκηση 4-5, σελ. 23Ε άσκηση 5-7-8.

Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Ζιμπάμπουε ( Νεφέλη )

Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Ζιμπάμπουε

Η παρουσία Αποδήμων Ελλήνων σε χώρες του εξωτερικού είναι αφορμή για τη ζωντανή παρουσία της Ορθοδοξίας ανάμεσα σε τοπικούς πληθυσμούς. Αυτό συμβαίνει και στη Ζιμπάμπουε, όπου τα τελευταία χρόνια με σημαντικές πρωτοβουλίες του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, με την Ορθόδοξη Ιεραποστολική δράση, επιτελούνται πράγματα αξιοθαύμαστα. Ορθόδοξα Ιεραποστολικά Κέντρα με Ορθόδοξους Ναούς, ορθόδοξα σχολεία και μικρές κλινικές, με τους ορθόδοξους ιθαγενείς κληρικούς, εκπαιδευτικούς, κατηχητές, ιατρούς και νοσοκομειακό προσωπικό, αποτελούν πλέον ένα ξεχωριστό καύχημα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, όπου σήμερα κάτω από την κανονική εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Αλεξανδρινής Εκκλησίας στις 56 χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου λειτουργούν, εκτός από τον παραδοσιακό χώρον της Αρχιεπισκοπής Αλεξανδρείας, 22 Μητροπόλεις και επτά Επισκοπές.

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ

Η παρουσία της Ορθοδοξίας στη Ζιμπάμπουε ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα με τον ερχομόν των πρώτων Ελλήνων μεταναστών για μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και για τους συγγενείς τους στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Από το 1927 μέχρι το 1968 η Ζιμπάμπουε ήταν ενταγμένη με το όνομα Ροδεσία στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Μητροπόλεως Ιωαννουπόλεως. Από το 1968 μέχρι σήμερα λειτουργεί ως ξεχωριστή Μητρόπολη.

Οι πρώτες Ιεραποστολικές προσπάθειες ξεκίνησαν με το μακαριστό Μητροπολίτη Καρθαγένης Χρυσόστομο στη δεκαετία του 1980.Συνεχίσθησαν αργότερα από το Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ, που ως τοποτηρητής χειροτόνησε και το πρώτο ιθαγενή κληρικό στην ιστορία της Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε, τον π. Ραφαήλ. Η Ορθόδοξη Ιεραποστολική δράση αναπτύχθηκε ραγδαία από τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο κ. Θεόδωρο (εκλέχθηκε ως Πατριάρχης το 2004 όταν διακονούσε ως Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε).

ΘΕΣΜΟΣ ΥΠΟΤΡΟΦΙΩΝ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Ο Μητροπολίτης Γκάνας Γεώργιος για έξι χρόνια (2004 – 2010), με τη στήριξη ευσεβών χριστιανών από Ελλάδα και Κύπρο, έκανε πραγματικά θαύματα. Ξεκίνησε με επιτυχία το θεσμό της παροχής υποτροφιών σε άπορα και ορφανά παιδιά που στηρίζουν, πολλές φορές από το υστέρημα τους, συνταξιούχοι και εργαζόμενοι οικογενειάρχες από την Ελλάδα και την Κύπρο. Μια νέα ελπίδα ανέτειλε στη ζωή πολλών άπορων και ορφανών παιδιών για ίσες ευκαιρίες μόρφωσης, όπως τα παιδιά της Ευρώπης.

Μπορεί η οικονομική κρίση που κτύπησε τις οικονομίες της Ελλάδος και της Κύπρου το τελευταίο καιρό να περιόρισε στο ελάχιστο το μηνιαίο εισόδημα πολλών οικογενειών, εντούτοις πολλοί είναι αυτοί που συνεχίζουν να βοηθούν μηνιαίως αρκετά άπορα και ορφανά παιδιά, λες και είναι το τάμα της ζωής τους. Για όλους αυτούς τους ανώνυμους ευσεβείς εθελοντές της αγάπης και της προσφοράς η υπόθεση της παροχής μηνιαίας υποτροφίας σ’ ένα άπορο ή ορφανό παιδάκι δεν είναι απλώς μια κοινωνική υποχρέωση προς τα πονεμένα και στερημένα μέλη μιας τοπικής κοινωνίας. Είναι κάτι περισσότερο, κάτι υπαρξιακό που συνδέεται με τη βαθειά τους πίστη στο Χριστό ότι έτσι συμμετέχουν άμεσα στην θεία Εντολή του Ιησού Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη». Γίνονται Απόστολοι της Ορθόδοξης Ιεραποστολής. Πάνω απ’ όλα όμως είναι και η συναισθηματική φόρτωση που αρχίζουν να αισθάνονται ότι εκτός από τα δικά τους παιδιά, έχουν ακόμη ένα παιδάκι στην μακρυνή Αφρική. Το ίδιο κι οι παππούδες κι οι γιαγιάδες, εκτός από τα δικά τους εγγόνια από τα παιδιά τους, αισθάνονται ότι έχουν ακόμη ένα εγγόνι ή μια εγγονή στην Αφρική.

Το μεγαλείο της αγάπης και της προσφοράς είναι δώρο του Θεού στους ευσεβείς ανθρώπους για να νοημαδοτούν τη ζωή τους και να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές δυσκολίες και δοκιμασίες του καθημερινού βίου με αισιοδοξία και πίστη στο Θεό, ότι μπόρα είναι και θα περάσει.

Το φάρμακο της θεραπείας της ταραγμένης εποχής μας είναι το μεγαλείο της προσφοράς και της αγάπης, όπως κάνουν όλοι εκείνοι που στηρίζουν τόσο το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας στην ενορία τους, όσο και εκείνοι οι σύγχρονοι Ιεραπόστολοι που στηρίζουν άπορα και ορφανά παιδιά της Αφρικής, όπως στη Ζιμπάμπουε

Παραμύθι από την Αφρική ( Νεφέλη )

O Φοίνικας και η πέτρα (Παραμύθι από την Αφρική)

Ήταν κάποτε ένας κακός άνθρωπος που τον έλεγαν Μπεν Σάντοκ. Η σκοτεινιασμένη του ψυχή δεν μπορούσε να χαρεί το καλό και το όμορφο. Οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις του κινούνταν σε τόσο σκοτεινές περιοχές, που οτιδήποτε ήταν όμορφο και υγιές δεν μπορούσε να το αντέξει. Μοναδική του χαρά ήταν το να καταστρέφει.

Κάποια μέρα περπατούσε σε μια όαση, όταν το κακό βλέμμα του έπεσε πάνω σ’ ένα τρυφερό φοινικόδεντρο, που ήταν ακόμη μικρό σε ηλικία και χαιρόταν που μεγάλωνε. Χαρούμενο κουνούσε τα φύλλα του με τον αέρα και απολάμβανε την ύπαρξή του.
 Μπεν Σάντοκ πήρε μια βαριά πέτρα και την έβαλε ακριβώς πάνω στην τρυφερή κορφή του νεαρού δέντρου και μετά συνέχισε το δρόμο του μ’ ένα απαίσιο γέλιο.

Το φοινικόδεντρο στην αρχή έδειξε ότι βρίσκεται κάτω από δυνατή πίεση. Μετά τινάχτηκε κι έσκυψε προς όλες τις πλευρές, προσπαθώντας να ρίξει από πάνω του την πέτρα. Όμως παρ’ όλες του τις προσπάθειες δεν μπόρεσε να τα καταφέρει, η πέτρα ήταν με πολλή δύναμη πιεσμένη πάνω στην κορφή του.

Ο νεαρός φοίνικας ηρέμησε και αποτραβήχτηκε στον εαυτό του. Για μερικές ημέρες και νύχτες ένοιωθε σαν σε όνειρο. Μετά άρχισε να συγκεντρώνει αργά τις δυνάμεις του. Βύθισε βαθιά στη γη τις ρίζες του και ύψωσε την κορφή του προς τον ουρανό για να μπορέσει να κρατήσει την ισορροπία του. Μ’ αυτό τον τρόπο οι ρίζες του έφτασαν στο βάθος της γης, σε υπόγεια νερά, που το δυνάμωσαν.

Με το φως του ήλιου μεγάλωνε η δύναμή του κι έτσι, έγινε ένα πραγματικά επιβλητικό δέντρο.

Ύστερα από χρόνια, ξαναπέρασε απ’ την όαση ο Μπεν Σάντοκ για να χαρεί το έργο του. Φανταζόταν το ανάπηρο φυτό και γελούσε χαιρέκακα.`Αδικα όμως γύριζε μέσα στην όαση, ψάχνοντας για ένα κατεστραμμένο δεντράκι. Και τότε, ο ωραιότερος φοίνικας της όασης, έσκυψε την κορφή του, του έδειξε την πέτρα που ήταν μέσα στην καρδιά του και είπε με ήπια φωνή:

“Σ’ ευχαριστώ Μπεν Σάντοκ, το βάρος που έβαλες επάνω μου με έκανε δυνατό”.

**************************************************************************************************************

Κάτι μεγάλο μπορεί να αποκτηθεί μόνο με μία μεγάλη εστίαση. Ο φοίνικας ΕΠΕΛΕΞΕ να μην «παραδοθεί» στη «μοίρα» που του επέβαλλε ο Μπεν Σάντοκ. Εστιάστηκε στον εαυτό του, προσπάθησε να «ζήσει» το όνειρό του που ήταν να μεγαλώσει και να γίνει ένα δυνατό δέντρο, το όνειρο τον βοήθησε να ξεπεράσει το εμπόδιο –την πέτρα. Στον φοίνικα γεννήθηκε η ανάγκη για επιβίωση και θέριεψε κάτω από αντίξοες συνθήκες, το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό.

Υπάρχουν καθημερινά στη ζωή μας πολλοί άνθρωποι σαν τον Μπεν Σάντοκ, που ηδονίζονται βάζοντας «ανυπέρβλητα» εμπόδια στους συνανθρώπους τους και απολαμβάνουν το «θέαμα», όμως αυτό δεν σταματάει εκείνους που πιστεύουν στον εαυτό τους.

Χρειάζεται να υπερβούμε τους περιορισμούς μας και να βιώσουμε τη δύναμή μας. Κανένα πρόβλημα στον κόσμο δεν μπορεί να επιλυθεί, όταν το αντιμετωπίζει κανείς στο επίπεδο του ίδιου του προβλήματος.

Το ποτάμι της ζωής ρέει ανάμεσα στις όχθες της ευτυχίας και της δυστυχίας και όλοι πέφτουμε επάνω και στις δύο. Όταν αποδεχθούμε όλες τις αντιφάσεις της ζωής, όταν θα πλέουμε αβίαστα ανάμεσα στις όχθες της ευχαρίστησης και του πόνου, βιώνοντας και τα δύο χωρίς να παγιδευόμαστε από αυτά, τότε θα έχουμε βρει την ελευθερία, την ελευθερία να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα και τις επιθυμίες μας, τότε θα μπορούμε να υπερνικήσουμε κάθε εμπόδιο που θα βρίσκεται στο δρόμο μας.

Ναυαγοσώστης ( Νεφέλη )

Ορισμός: Άτομο υπεύθυνο για τη διάσωση ναυαγών.

Προσόντα: Ναυαγοσώστης μπορεί να γίνει όποιος έχει καλή σχέση με το υγρό στοιχείο και πάνω από όλα σοβαρότητα να βοηθήσει συνανθρώπους του στους τομείς της πρόληψης π.χ. ( ενημέρωση , σήμανση κινδύνων ,οργάνωση και τήρηση κανονισμών στις οργανωμένες παραλίας και πισίνες ) κ.λ.π. ,παρατήρησης π.χ (τρόποι παρατήρησης και επιτήρησης , μέσα και χρήση υλικών παρατήρησης και επιτήρησης ) κ.λ.π. , αντιμετώπιση διαφόρων περιστατικών ακόμα και έξω από το υγρό στοιχείο πχ ( παθολογικών αίτιων , υποθερμίες , θερμοπληξίες ,τραυματιών , τσιμπημάτων από έντομα φίδια μέδουσες κ.α , εγκαυμάτων ) κ.λ.π. , διασώσεις (τρόποι διασώσεων , γνώση στην χρήση σωστικού υλικού ,αναγνώριση θύματος ή υποψήφιου θύματος , τρόποι προσέγγισης θύματος , τρόποι μεταφοράς θύματος , τρόποι εξόδου από το νερό κ.α ) ,προσπάθεια επαναφοράς και πρώτες βοήθειες μετά την διάσωση και ανάλογα του περιστατικού π.χ ( εμφυσήσεις , θέσεις ασφαλείας , αντιμετώπιση κακώσεων , ) κ.λ.π

Εκπαίδευση: Για να γίνει κάποιος ναυαγοσώστης πρέπει πρώτα να παρακολουθήσει τα μαθήματα ναυαγοσωστικής και πρώτων βοηθειών στις ειδικές σχολές που υπάρχουν γι΄ αυτόν τον σκοπό σε όλη την Ελλάδα , εκεί μετά δίνει εξετάσεις θεωρίας πάνω στις γνώσεις του αντικειμένου , εξετάσεις πρακτικές και θεωρητικές πάνω στις πρώτες βοήθειες , και τέλος πρακτική εξέταση στην διάσωση μεταφορά κολύμπι και αντοχή . Αν έχουμε πετύχει τότε παίρνουμε πτυχίο ναυαγοσώστη και πτυχίο πρώτων βοηθειών . 

 Δυνατότητες επαγγελματικής απασχόλησης; Με αυτό το πτυχίο έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε ως επαγγελματίες σε πισίνα. Αν τώρα θέλουμε να γίνουμε ολοκληρωμένοι ναυαγοσώστες και να έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε και σε παραλίες πρέπει να είμαστε μέχρι 45 ετών και να έχουμε άδεια χειριστού ταχυπλόου και ειδική άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του ναυαγοσώστη η οποία δίνεται από τα λιμεναρχεία κατόπιν εξετάσεων και την προσκόμιση διαφόρων δικαιολογητικών που είναι τα εξής : πιστοποιητικό τύπου β από εισαγγελική αρχή , πιστοποιητικό ποινικού μητρώου , πιστοποιητικό στρατολογικού μητρώου για τους άντρες , πιστοποιητικό υγείας που εκτός του άλλον θα αναφέρει και ότι ο υποψήφιος δεν πάσχει από λοιμώδεις και μεταδοτικές ασθένειες , φωτοτυπία επικυρωμένη τον πτυχίων ναυαγοσώστη και πρώτων βοηθειών , επικυρωμένη φωτοτυπία της άδειας χειριστή ταχυπλόου . Στις εξετάσεις δίνουμε πρώτα θεωρητικές εξετάσεις πάνω σε θέματα γνώσεων ναυαγοσωστικής και πρώτων βοηθειών , μετά πρακτικές εξετάσεις στην διάσωση και το κολύμπι που περιλαμβάνει τα εξής :

1) 400 μ. κολύμπι ελεύθερο κάτω τον 10 πρώτων λεπτών ,

2) 100 μ. ναυαγοσωστικό κολύμπι με το κεφάλι έξω σε χρόνο κάτω τον 2 πρώτων λεπτών ,

3) 100 μ. κολύμπι διάφορα στυλ ,

4) ανάσυρση αντικειμένου 3 κιλών από βάθος 6 μέτρων ,

5) 25 μέτρα υποβρύχιο κολύμπι άπνοο ,

6) 50 μ. ριμούλκιση θύματος.

Αν έχουμε επιτύχει παίρνουμε την άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του ναυαγοσώστη . Ακόμα χωρίς εξετάσεις άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος παίρνουν και όσοι είναι απόφοιτοι τον τεφαα με ειδικότητα το υγρό στοιχείο καθώς και οι προπονητές αφού καταθέσουν τα δικαιολογητικά και την άδεια οδηγήσεις ταχυπλόου στο λιμεναρχείο.

Ερασιτέχνης ναυαγοσώστης: νοείται κάθε εκπαιδευμένος σε ειδική σχολή ναυαγοσώστης που επεμβαίνει σε όποιο τυχαίο περιστατικό εθελοντικά . Ακόμα και κάθε επαγγελματίας που την συγκεκριμένη στιγμή δεν εξαρτάται με επαγγελματική σχέση με το περιστατικό αλλά επεμβαίνει αυτοβούλως θεωρείται και εντάσσεται σαν εθελοντής ναυαγοσώστης.

 Επαγγελματίας ναυαγοσώστης:  νοείται κάθε εκπαιδευμένος σε ειδική σχολή και κάτοχος της ειδικής άδειας εξασκήσεως και άδειας ταχυπλόου που δουλεύει στην συγκεκριμένη παραλία η πισίνα που συμβαίνει το περιστατικό και φέρει και ποινικές ευθύνες σε περίπτωση λαθών και παραλήψεων.

      

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΟΣ (από την Αναστασία Παπαδοποπούλου) - 5/6/2013

ΟΡΙΣΜΟΣ:

Oνομάζεται ο επιστήμονας ο οποίος ερευνά και μελετά τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τις λίμνες, τον πυθμένα αυτών και τις ακτές που τα περιβάλλουν.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Φοίτηση σε σχολές θετικών επιστημών (Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας & Γεωλογίας).

ΠΡΟΣΟΝΤΑ

Αυξημένη παρατηρητικότητα, υπομονή, επιμονή, αγάπη για τη φύση και τη θάλασσα, φυσική αντοχή, πολύ καλή γνώση ξένων γλωσσών, επικοινωνιακές δεξιότητες και συνεχής ενημέρωση για τις σύγχρονες εξελίξεις στο αντικείμενο των δραστηριοτήτων του.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ & ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Εργασία σε εργαστήριο, γραφείο ή στη θάλασσα. Συχνή μετακίνηση.

Περιγραφή Επαγγέλματος:
Αντικείμενο της εργασίας του είναι η μελέτη των ωκεανών και των θαλασσών. Ειδικότερα, ερευνά και καταγράφει τις φυσικές, χημικές, βιολογικές και γεωλογικές συνθήκες που επικρατούν στο θαλάσσιο οικοσύστημα και στα φυσικά του όρια με την ατμόσφαιρα, το βυθό και την ακτή. Ασχολείται με την ανεύρεση αβιοτικών πλουτοπαραγωγικών πηγών (όπως το πετρέλαιο), την κατανομή των υδάτων, τη μέτρηση των κυματισμών, τις παλίρροιες, τη θαλάσσια κυκλοφορία, τα παγόβουνα, τον υδρολογικό κύκλο κ.ά., αλλά και με τις διεργασίες και την προστασία του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Εξετάζει λεπτομερώς τη μορφοδυναμική των ακτών, τη δομή του υποθαλάσσιου χώρου και, με τη βοήθεια υποθαλάσσιων σεισμογράφων, μπορεί να προβαίνει σε εκτιμήσεις σεισμικών δονήσεων από τα παλιρροϊκά κύματα που προκαλούν.

Επαγγελματικά Δικαιώματα:
Τα επαγγελματικά δικαιώματα του ωκεανογράφου κατοχυρώνονται νομοθετικά στη χώρα μας. Όταν έχει κάνει σπουδές Φυσικής και Χημείας και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Τομείς Απασχόλησης και Προοπτικές Αγοράς Εργασίας:
Ο ωκεανογράφος απασχολείται σε ερευνητικά ιδρύματα, αλλά και σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Στο δημόσιο τομέα, μπορεί να εργαστεί στη Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ), στο ΥΠΕΧΩΔΕ, στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το υπουργείο Εθνικής ʼμυνας (Υδρογραφική Υπηρεσία). Επίσης, μπορεί να απασχοληθεί σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με αντικείμενο τη μελέτη, αλλά και την εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου, σε γραφεία γεωλογικών και γεωφυσικών ερευνών, σε τεχνικές εταιρείες, στα ΜΜΕ, αλλά και σε εκδοτικούς οίκους, σε θέματα που σχετίζονται με την επιστήμη του. Μπορεί, επιπλέον, να απασχοληθεί σε (διεθνείς) ερευνητικούς φορείς και οργανισμούς, αλλά και να εργαστεί ως καθηγητής στη Δευτεροβάθμια και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και κατάρτιση, μετά την παρακολούθηση παιδαγωγικών μαθημάτων. Καλές προοπτικές απασχόλησης υπάρχουν στον ταχύτατα αναπτυσσόμενο κλάδο των υδατοκαλλιεργειών (παραγωγή, εμπορία, μεταποίηση). ʼλλωστε, η αξιοποίηση ειδικών επιστημόνων σε δραστηριότητες που σχετίζονται με το θαλάσσιο περιβάλλον, όπως λιμενικά έργα, μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και διαχειριστικών σχεδίων, είναι απαραίτητη ώστε να διασφαλίζεται η σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κάθε φορά.

 

ΔΥΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΑΝΑΚΟΝΤΑ 8 ΜΕΤΡΩΝ> ΠΕΤΡΟΣ-ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Ο 53χρονος Ελβετός δύτης Franco Banfi επισκέφθηκε την περιοχή Mato Grosso της Βραζιλίας για επαγγελματικούς λόγους, προκειμένου να τραβήξει μερικές φωτογραφίες από τις εντυπωσιακές λίμνες της περιοχής.

Read more: http://xsefoto.blogspot.com/2013/02/8.html#ixzz2VMaJg144

Για καλή (ή κακή!) του τύχη βρέθηκε να συλλαμβάνει μερικά από τα πιο συγκλονιστικά γκρο πλαν… άγριας ζωής, καθώς ένα τεράστιο φίδι ανακόντα, μήκους 8 μέτρων, ήταν κουλουριασμένο κάτω από τα πόδια του στο βυθό μιας λίμνης.
Ενθουσιώδης με την ανακάλυψή του, ο Franco δεν δίστασε στιγμή, απαθανατίζοντας μοναδικές εικόνες στο φακό. «Κουλουριάζεται στο βυθό και ψάχνει τα θηράματά του, ποντίκια, ψάρια, πτηνά, στα σκοτεινά βάθη», λέει ο ατρόμητος δύτης.

Read more: http://xsefoto.blogspot.com/2013/02/8.html#ixzz2VMaMmE00

Ευτυχώς γι’ αυτόν, το τεράστιο ανακόντα είχε μόλις καταβροχθίσει ένα τρωκτικό και ενδιαφερόταν μόνο για το… καλλιτεχνικό μέρος της απρόσμενης συνάντησής τους.
«Ποτέ δεν έχω έρθει τόσο κοντά σε ένα φίδι, σε ένα τόσο μεγάλο φίδι, για την ακρίβεια. Αλλά νομίζω ότι ένα μικρό δηλητηριώδες φίδι είναι πιο τρομακτικό από ό, τι ένα τεράστιο σαν αυτό. Τουλάχιστον ο όγκος του σου δίνει αμέσως να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται», λέει ο Banfi χαριτολογώντας.

Read more: http://xsefoto.blogspot.com/2013/02/8.html#ixzz2VMaPj6uV

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΔΥΤΗΣ. ΠΕΤΡΟΣ-ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Ορισμός: Ο δύτης εκτελεί διάφορες υποβρύχιες εργασίες ή κάνοντας καταδύσεις παρατηρεί το βυθό των θαλασσών, των λιμνών και των ποταμών.

Περιγραφή: Δουλεύει κάτω από το νερό φορώντας ειδική λαστιχένια στολή και εξοπλισμό κατάδυσης με παροχή οξυγόνου για την επιθεώρηση, εγκατάσταση, επισκευή, μετακίνηση υλικού ή των υποβρύχιων τμημάτων πλωτών μέσων.
Ειδικότερα, ο δύτης επιθεωρεί ή επισκευάζει τα ύφαλα των πλοίων, εκτελεί υποθαλάσσιες εργασίες σε έργα υποδομής, όπως γέφυρες, εξέδρες, σωληνώσεις. Τοποθετεί υποθαλάσσια εκρηκτικά για τον καθαρισμό του βυθού από βραχώδη πετρώματα για τη διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας. Εργάζεται σε υποβρύχιες αρχαιολογικές ανασκαφές ή σε έρευνα ναυαγίων, παρακολουθεί και κάνει παρατηρήσεις για την κατάσταση του βυθού, συμμετέχει στη διάσωση ατόμων που έχουν εγκλωβιστεί στο νερό ή στην ανάσυρση αντικειμένων που βρίσκονται στο βυθό.
Ο εξοπλισμός του δύτη είναι πολύπλοκος. Σε μεγάλα βάθη χρησιμοποιεί σκάφανδρο και αναπνέει από σωλήνα που φθάνει μέχρι την επιφάνεια. Σε μικρότερα βάθη χρησιμοποιεί λαστιχένια στολή με αναπνευστική σωλήνωση που συγκοινωνεί με την επιφάνεια ή με φιάλη οξυγόνου που μεταφέρει στην πλάτη του. Για την επικοινωνία με την επιφάνεια μπορεί να χρησιμοποιεί ειδικό σύστημα μεταφοράς σημάτων. Χρησιμοποιεί ακόμα υποβρύχια σκάφη, υποβρύχιους φακούς, φωτογραφικές μηχανές και κάμερες, ελαφριά εργαλεία επισκευών (τρυπάνια, κατσαβίδια, κολλητήρια), οξυγονοκολλήσεις και ρομπότ.

Προϋποθέσεις άσκησης: Για την άσκηση του επαγγέλματος απαιτείται άδεια δύτη από το Λιμεναρχείο και πιστοποιητικό υγείας από Κρατικό Νοσοκομείο.

Χαρακτηριστικά:
Νομοθετική κατοχύρωση:

Εκπαίδευση: Ο δύτης απαραιτήτως θα πρέπει να έχει εκπαιδευτεί σε μία σχολή δυτών αναγνωρισμένη από το κράτος. Θα πρέπει όμως να έχει παρακολουθήσει και επιμορφωτικά προγράμματα τόσο πρακτικού επιπέδου (χρήση μηχανημάτων και εργαλείων αλιείας), όσο και επιστημονικού - πολιτιστικού επιπέδου (ιστορία, θαλάσσια βιολογία, τέχνη).

Σπουδαιότητα: Ο δύτης θα πρέπει να είναι άτομο τολμηρό, με σωματική ευελιξία, σταθερότητα στις κινήσεις, αίσθηση του χώρου, της προοπτικής και του χρόνου, άριστο προσανατολισμό, γρήγορα αντανακλαστικά, καλή όραση και με άριστες δυνατότητες επικοινωνίας και συνεργασίας. Θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από υπομονή, προσοχή, ψυχραιμία και ηρεμία, συνέπεια και να έχει δυνατότητα συγκέντρωσης σε ένα έργο για αρκετή ώρα. Απαιτείται να είναι άριστος κολυμβητής, να έχει επιδεξιότητα στη χρήση μηχανικού εξοπλισμού και κυρίως των υποβρύχιων μηχανημάτων. Ακόμη, χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμος με την ομάδα του και να ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα και το σχεδιασμό δουλειάς που του έχουν ορίσει.

Μέλλον: Είναι ένα δύσκολο, απαιτητικό και επικίνδυνο επάγγελμα, με αποτέλεσμα να το ασκεί περιορισμένος αριθμός επαγγελματιών. Για όσους το ασκούν υπάρχουν πολύ καλές προοπτικές και ικανοποιητικές αμοιβές που μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το είδος της αποστολής, το βάθος της κατάδυσης, την τοποθεσία και άλλα.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Ο δύτης μπορεί να εργαστεί σε τεχνικές και κατασκευαστικές εταιρείες, συνεργεία υποβρύχιων επισκευών, συνεργεία αρχαιολογικών ανασκαφών, ομάδες διάσωσης και σε σχολές δυτών ως εκπαιδευτής. Ακόμη, μπορεί να δημιουργήσει δικό του συνεργείο εκτέλεσης υποβρύχιων εργασιών.

Επαγγελματικές συνθήκες: Δουλεύει κάτω από το νερό φορώντας ειδική λαστιχένια στολή και εξοπλισμό κατάδυσης με παροχή οξυγόνου για την επιθεώρηση, εγκατάσταση, επισκευή, μετακίνηση υλικού ή των υποβρύχιων τμημάτων πλωτών μέσων.
Ειδικότερα, ο δύτης επιθεωρεί ή επισκευάζει τα ύφαλα των πλοίων, εκτελεί υποθαλάσσιες εργασίες σε έργα υποδομής, όπως γέφυρες, εξέδρες, σωληνώσεις. Τοποθετεί υποθαλάσσια εκρηκτικά για τον καθαρισμό του βυθού από βραχώδη πετρώματα για τη διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας. Εργάζεται σε υποβρύχιες αρχαιολογικές ανασκαφές ή σε έρευνα ναυαγίων, παρακολουθεί και κάνει παρατηρήσεις για την κατάσταση του βυθού, συμμετέχει στη διάσωση ατόμων που έχουν εγκλωβιστεί στο νερό ή στην ανάσυρση αντικειμένων που βρίσκονται στο βυθό.
Ο εξοπλισμός του δύτη είναι πολύπλοκος. Σε μεγάλα βάθη χρησιμοποιεί σκάφανδρο και αναπνέει από σωλήνα που φθάνει μέχρι την επιφάνεια. Σε μικρότερα βάθη χρησιμοποιεί λαστιχένια στολή με αναπνευστική σωλήνωση που συγκοινωνεί με την επιφάνεια ή με φιάλη οξυγόνου που μεταφέρει στην πλάτη του. Για την επικοινωνία με την επιφάνεια μπορεί να χρησιμοποιεί ειδικό σύστημα μεταφοράς σημάτων. Χρησιμοποιεί ακόμα υποβρύχια σκάφη, υποβρύχιους φακούς, φωτογραφικές μηχανές και κάμερες, ελαφριά εργαλεία επισκευών (τρυπάνια, κατσαβίδια, κολλητήρια), οξυγονοκολλήσεις και ρομπότ.

Επαγγελματικές οργανώσεις:

Γενικά σχόλια: Το επάγγελμα προϋποθέτει ιδιαίτερη κλίση στον αυτοδυτισμό, αγάπη και σεβασμό προς τη θάλασσα και ασκείται από άτομα που διαθέτουν πειθαρχία και αυτοέλεγχο, συναισθηματική ισορροπία και ωριμότητα, θάρρος και αυτοπεποίθηση.
Το επάγγελμα του δύτη, είναι πολύ σημαντικό για εργασίες που πρέπει να εκτελεστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις απεγκλωβισμού ή διάσωσης ζώντων οργανισμών, εξερευνήσεων, ανακαλύψεων και ελέγχου καταστάσεων.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ. ΠΕΤΡΟΣ-ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος είναι ο πρώτος Έλληνας Ιεραπόστολος της Αφρικής. Ο μακαριστός π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1903 από μια φτωχή κτηνοτροφική οικογένεια στο χωριό Βασιλίτσι Πυλίας Μεσσηνίας και υπήρξε το έβδομο παιδί της οικογένειας. 

Στα δέκα του χρόνια έχασε τον πατέρα του οπότε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο (ήταν στην Τρίτη Δημοτικού) για να δουλέψει. Στα 15 του χρόνια, προκειμένου να ικανοποιήσει τη δίψα του για μελέτη και ησυχία φεύγει κρυφά από την οικογένειά του και εγκαθίσταται στο μοναστήρι της Κορώνης, το οποίο εγκαταλείπει σύντομα διότι, τον επισκέπτονταν συχνά οι δικοί του και τον παρακαλούσαν να επιστρέψει στην οικογένειά του.

Στη συνέχεια πηγαίνει στην Καλαμάτα, στο γνωστό τότε μοναστήρι του Παναγουλάκη (ηγούμενος γνωστός για τις ακρότητες και τη σκληρή άσκηση, στις οποίες υπέβαλλε τον εαυτό του και τους μοναχούς) και μένει εκεί ως μοναχός πλέον (π. Χρυσόστομος). Οι υπερβολές του Παναγουλάκη και η σκληρή ζωή του ασκητηρίου τον κατέβαλαν και του άφησαν μόνιμο πρόβλημα υγείας. Μετά την απόλυσή του από το στρατό, χειροτονείται ιερέας (4η Μαΐου 1926) και διορίζεται ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γαρδικίου Μεσσηνίας. Μαζί του πήρε και τη μητέρα του, την οποία έκειρε μοναχή. Για χρόνια υπηρέτησε τα γύρω χωριά ως εφημέριος. Εδώ ο π. Χρυσόστομος βρήκε χρόνο να μελετήσει και να τελειώσει το δημοτικό ως κατ’ οίκον διδαχθείς. Επίσης, ασχολείται και με την εκμάθηση της Γαλλικής γλώσσας.

Μετά τη διάλυση της Μονής Γαρδικίου (λόγω έλλειψης προσωπικού), ο π. Χρυσόστομος μετατίθεται στο Μετόχι της Μονής Βουλκάνου Χρυσοκελλαριάς. Στη συνέχεια πηγαίνει στην Αθήνα και εγγράφεται ως αδελφός στην Ιερά Μονή Πετράκη, όπου και ασχολείται με την εξομολήγηση ανθρώπων όλων των ηλικιών και γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός. Στα χρόνια της Κατοχής ο π. Χρυσόστομος βρέθηκε στην Έδεσσα, όπου και υπηρέτησε ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και Πρωτοσύγγελος. Ακολούθησαν μεταθέσεις του στην Κοζάνη, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπου και κατάφερε να πάρει το απολυτήριο του Γυμνασίου. Στη συνέχεια εγκαθίσταται ξανά στη Μονή Πετράκη της Αθήνας και παίρνει την απόφαση να εγγραφεί στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας. Στα 55 του χρόνια (1958) καταφέρνει και παίρνει το πτυχίο που τόσο επιθυμούσε. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αθήνα, είχε έρθει σε επαφή με κάποιους Αφρικανούς συμφοιτητές του και μάθαινε για την Αφρική. Με τις επαφές αυτές γεννήθηκε η ιδέα της ιεραποστολής στην Αφρική.

Στα 57 του χρόνια ο «παππούς», όπως χαρακτηριστικά τον προσφωνούσαν, μεταβαίνει στην Αφρική, συνοδευόμενος από την ανιψιά του Όλγα Παπασαράντου, αδελφή του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ο Άγιος Σάββας», με ιεραποστολικό σκοπό. 

Ο τότε αρχιεπίσκοπος αλλά και όλοι οι γνωστοί του τον αποθάρρυναν, προβάλλοντας ως δικαιολογίες το προχωρημένο της ηλικίας και την κατάσταση της υγείας του. Σε μία επίσκεψη του στους Αγίους Τόπους συνάντησε τον πατριάρχη Αλεξανδρείας. Σε λίγες μέρες βρέθηκε στην Ουγκάντα. Γράφει για τις πρώτες δυσκολίες που συνάντησε: «ούτε κατοικία, ούτε ναός, ούτε κλήρος. […] αι ολίγαι ελληνικαί οικογένειαι, μίλια μακρυά η μία από την άλλην. Οι μαύροι Ορθόδοξοι, ομοίως διεσπαρμένοι κατά δεκάδας και εκατοντάδας μιλίων εις τα 4 σημεία του ορίζοντος. Οι ιθαγενείς ιερείς αδαέστατοι και επτοημένοι…». Ανοίγεται λοιπόν σε μια ευρεία αλληλογραφία. Γράφει σε φίλους, συγγενείς, γνωστούς που μπορεί να βοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι, άρχισε σιγά σιγά να δέχεται βοήθεια από την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική (επιταγές, δέματα με ρουχισμό, σκεύη κ.ά.). Γράφει: «στις 22 λήγοντος μηνός (Μαρτίου) 1961 ετελέσθησαν τα εγκαίνια του μικρού Ναού της Ιεραποστολής μας.[…] Λουγκάντα δεν έμαθα ακόμη, έχω μάθει όμως αρκετά «Σουαχίλι». Τα λέγω ανακατωτά με τα αγγλικά και συννενουούμαι σχεδόν καλά». Κατηχεί, διδάσκει, λειτουργεί. Πλήθος ιθαγενών βαπτίζεται. Ετοιμάζει και άλλους και τους οδηγεί στην ιερωσύνη.

Εξαπλώνει την Ιεραποστολή στις γειτονικές Κένυα και Τανζανία. Στο Ναϊρόμπι της Κένυα δημιουργεί άλλον ιεραποστολικό σταθμό: «το έργον προχωρεί, η Ορθοδοξία εξαπλούται». Μεταφράζει στη Σουαχίλι τη Θεία Λειτουργία και διάφορες προσευχές. Κάνει διαρκώς εκκλήσεις για βοήθεια μέσω αλληλογραφίας προς την Ελλάδα και προσκαλεί ανθρώπους να πάνε να βοηθήσουν το έργο του, χωρίς ανταπόκριση. Στη συνέχεια ξεκινά για το Κογκό, τη νεοπαγή Δημοκρατία του Ζαΐρ. Εκεί συναντά ακόμα μεγαλύτερη ανταπόκριση από τους ιθαγενείς.

Ωστόσο υπάρχει τεράστια έλλειψη σε συνεργάτες αλλά και υλική βοήθεια. Στις επιστολές του όμως είναι έκδηλο το παράπονό του ότι κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί να πάει εκεί κοντά του και να τον βοηθήσει στο έργο παρά τις απεγνωσμένες του εκκλήσεις. «Δεν θα βρεθεί κάποιος να με λυπηθεί;» έγραφε. Μοναδικές εξαιρέσεις ο π. Αθανάσιος Ανθίδης (1963), μετέπειτα Ιεραπόστολος στην Καλκούτα των Ινδιών.

Παρ’ ότι ήτο γέρων και μόνος και το φορτίο βαρύ στούς ασθενικούς του ώμους, εν τούτοις δεν ελύγιζε από την κακουχία και συνέχεια έκαμνε έκκληση για συνεργάτες, προέτρεπε κάθε δυνάμενον. «Ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίσασθαι τόν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χριστοῦ καί φωτίσαι πάντας» (Εφεσ.3,8). «Είμαι αποφασισμένος να μείνω εδώ…..» έγραφε.

Τη 13η Δεκεμβρίου 1972, κατά τη διαδρομή από την Κανάγκα στο Μπουζμάζι, τον κατάβαλε μια ακατάσχετη ρινορραγία. Επέστρεψε στην Κανάγκα, λειτούργησε τα Χριστούγεννα και τελικά κοιμήθηκε την 29η Δεκεμβρίου 1972 στο νοσοκομείο της Κανάγκα. Η στάση σεβασμού που κράτησε ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ειδικά προς τα τοπικά έθιμα, και γενικά η εκτίμησή του προς το ποίμνιό του, βρήκε την απάντησή της κατά την κήδευση αυτού του ιεραποστόλου. Οι ιθαγενείς τον τίμησαν με τα δικά τους έθιμα της κηδείας, ντυμένοι με τις τοπικές ενδυμασίες της Κανάνγκα του Ζαΐρ.Σκαπανέας ήταν ο αείμνηστος π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος. «Αυτός άνοιξε τον δρόμο στην Αφρική». Σήμερα ζώντας σέ μία εποχή χλιαρότητος καί αδιαφορίας, όπου κυριαρχεί ὁ ἀτομισμός, πόσο θά πρέπει να κρατάμε υψηλά στην συνείδησή μας καί να παραδειγματιζόμαστε από εκείνους τούς ολίγους, πού παραμερίζοντας το συμφέρον τους, εξέρχονται από τον κλοιό μιας προσωπικής αυτάρκειας και αψηφώντας και την ίδια τους την ζωή, αγωνίζονται να μεταδώσουν το φως του Ευαγγελίου κα τις αιώνιες Αρχές στους αδελφούς «τούς ἐν σκότει καί σκιᾶ θανάτου καθημένους».

Που Είναι Ο Ήλιος? - Παραμύθι Από Την Αφρική(απο την Δήμητρα Μελισσουργου)

   Ο φύλαρχος Ουάι ζούσε κοντά στη λίμνη Τούμπα με τις γυναίκες του και τους 

πολλούς υπηρέτες του. Είχε ένα γιο ψηλό και όμορφο, τον Μόκελε.

 Εκείνα τα χρόνια δεν έβγαινε ήλιος στη χώρα του Ουάι κι ο ουρανός ήταν όλη τη 

μέρα μουντός και συννεφιασμένος, ενώ τη νύχτα έλαμπε η Σελήνη.

 Μια μέρα ο Μόκελε ρώτησε τον πατέρα του: "Γιατί εδώ δεν φωτίζει ο ήλιος?"   Ο 

Ουάι απάντησε λυπημένος: "Γιατί τον έχουν κλέψει εδώ και καιρό"

     "Θα πάω να φέρω πίσω τον ήλιο" είπε ο Μόκελε. Έκοψε ένα μεγάλο δέντρο κ

ι έφτιαξε από τον κορμό του μια πιρόγα.  

Όταν ήταν έτοιμος να φύγει, ήρθαν από το δάσος τ' άγρια ζώα και τον 

παρακάλεσαν να τα πάρει μαζί του, για να ταξιδέψουν σε μέρη που δεν είχαν 

ξαναπάει.

  "Θα σε βοηθήσουμε να φέρεις πίσω τον ήλιο. Αν δεν θέλει να μας τον πουλήσει

 εκείνος που τον έχει, θα τον δαγκώσουμε" βούηξαν οι σφήκες.

     "Μπορώ να βρω τον ήλιο όπου και αν τον έχουν κρύψει" είπε η χελώνα.

"Εγώ πάλι, βλέπω καλύτερα από όλους και θα μπορούσα να πετάξω μακρυά όσο

 χρειαστεί για να τον βρούμε" σφύριξε ο αετός. "Καλώς ήρθατε στην πιρόγα" είπε ο

 Μόκελε κι αμέσως όρμησαν μέσα τόσα πολλά ζώα που μόλις και μετά βίας 

έμεινε 

μια μικρή θέση για τον ίδιο.  Ο Μόκελε τράβηξε κουπί πολλές μέρες πάνω σε 

ποτάμια που κυλούσαν μέσα σε δάση, δίπλα σε θεόρατα βουνά και ανάμεσα 

από 

απέραντες πεδιάδες και κάποτε έφτασε στη μακρινή χώρα του φύλαρχου

 Μοκουλάκα, που είχε κρυμμένο τον ήλιο."Παρακαλώ μου πουλάτε τον ήλιο?" ρώτησε πολύ ευγενικά το φύλαρχο, όταν τον συνάντησε.

     Εκείνος δεν ήθελε να τον πουλήσει, όταν όμως είδε την άγρια 

λεοπάρδαλη, τον

 πελώριο μπαμπουίνο και όλα τα άγρια ζώα που ήταν μέσα στην πιρόγα,

 κατάλαβε 

πως θα ήταν δύσκολο να τον κρατήσει.

     "Πολύ καλά" είπε. "Πρέπει όμως να συνεννοηθώ πρώτα με τη φυλή μου 

για την 

τιμή. Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε λίγο". Ο Μόκελε συμφώνησε και πήγε και 

κάθησε κάτω από ένα δέντρο.

     Ο Μοκουλάκα έτρεξε στην κόρη του τη Μολούμπα, μια πολύ όμορφη κοπέλα

. "Μολούμπα" ψιθύρισε, "θέλω να σκοτώσω αυτό τον άνθρωπο και να μην 

του 

δώσω τον ήλιο. Ετοίμασε κάποιο δηλητήριο".

     Ο φύλαρχος δεν είχε προσέξει τη σφήκα που πετούσε εκεί γύρω. Η 

σφήκα, 

πέταξε στον Μόκελε και του είπε τι σχεδίαζε ο φύλαρχος

. Ο Μόκελε, όταν ο φύλαρχος τον κάλεσε στην καλύβα της Μολούμπα, έκανε πως

 δεν ήξερε τίποτα για το δηλητήριο. Κουβέντιασε με την κόρη του φύλαρχου κι 

εκείνη, τόσο ενθουσιάστηκε με τον Μόκελε, που πέταξε κρυφά το δηλητήριο.

     Όσο αυτοί μιλούσαν, η χελώνα βρήκε τον ήλιο, κρυμένο σε μια σπηλιά, το

 τράβηξε έξω και τον κράτησε προσεκτικά.

     Ο αετός, άρπαξε τη χελώνα στα νύχια του, τη σήκωσε ψηλά και σε λίγο 

ο ήλιος 

ταξίδευε στον ουρανό.

     Όταν ο Μόκελε και τα ζώα είδαν τον ήλιο να λάμπει πάνω από το δάσος,

τρέξαν στην πιρόγα. Μαζί τους πήγε και η Μολούμπα.

     Ο Μόκελε τράβηξε κουπί, όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να φύγει 

μακρυά από

 εκείνη τη χώρα.

     Ο φύλαρχος Μοκουλάκα, ξεφωνίζοντας έξαλλα και οι στρατιώτες του 

μαζί, τους 

κυνήγησαν. Όμως ένα μεγάλο σμήνος από σφήκες τους κέντρισε και τους 

ανάγκασε 

να φύγουν μακρυά.

     Ο Μόκελε γύρισε με την πιρόγα του πίσω στο χωριό του. "Πατέρα"

 φώναξε, 

"Έφερα τον ήλιο".

     Ο πατέρας του και όλοι οι χωριανοί ενθουσιάστηκαν που ο ήλιος θα 

έβγαινε πάλι 

κάθε πρωί, κάνοντας τις μέρες φωτεινές και το δάσος να λάμπει.

     Ο Μόκελε παντρεύτηκε τη Μολούμπα και ζήσανε πολύ ευτυχισμένοι. 

     Ο Μόκελε διηγούνταν την περιπέτειά του ξανά και ξανά. Τη διηγήθηκε στα 

παιδιά του και στα εγγόνια του και οι άνθρωποι που ζούνε στο δάσος 

διηγούνται 

ακόμα και σήμερα, πώς ο Μόκελε έφερε πίσω τον ήλιο...

Εργασία : επαγγελματα της θάλασσας

Πολύ ωραίες οι αναρτήσεις. Να βάλουν και τα υπόλοιπα παιδιά.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Για την εργασία δείτε οδηγίες και παράδειγμα το επάγγελμα του λιμενικού εδώ.

Ο καραβομαραγκός.

ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ (Αναστασια Παπαδοπουλου)
Ήταν κάποτε ένας κακός άνθρωπος που τον έλεγαν Μπεν Σάντοκ. Η σκοτεινιασμένη του ψυχή δεν μπορούσε να χαρεί το καλό και το όμορφο. Οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις του κινούνταν σε τόσο σκοτεινές περιοχές, που οτιδήποτε ήταν όμορφο και υγιές δεν μπορούσε να το αντέξει. Μοναδική του χαρά ήταν το να καταστρέφει.

     Κάποια μέρα περπατούσε σε μια όαση, όταν το κακό βλέμμα του έπεσε πάνω σ' ένα τρυφερό φοινικόδεντρο, που ήταν ακόμη μικρό σε ηλικία και χαιρόταν που μεγάλωνε. Χαρούμενο κουνούσε τα φύλλα του με τον αέρα και απολάμβανε την ύπαρξή του.

     Ο Μπεν Σάντοκ πήρε μια βαριά πέτρα και την έβαλε ακριβώς πάνω στην τρυφερή κορφή του νεαρού δέντρου και μετά συνέχισε το δρόμο του μ' ένα απαίσιο γέλιο.

     Το φοινικόδεντρο στην αρχή έδειξε ότι βρίσκεται κάτω από δυνατή πίεση. Μετά τινάχτηκε κι έσκυψε προς όλες τις πλευρές, προσπαθώντας να ρίξει από πάνω του την πέτρα. Όμως παρ' όλες του τις προσπάθειες δεν μπόρεσε να τα καταφέρει, η πέτρα ήταν με πολλή δύναμη πιεσμένη πάνω στην κορφή του.

     Ο νεαρός φοίνικας ηρέμησε και αποτραβήχτηκε στον εαυτό του. Για μερικές ημέρες και νύχτες ένιωθε σαν σε όνειρο. Μετά άρχισε να συγκεντρώνει αργά τις δυνάμεις του. Βύθισε βαθιά στη γη τις ρίζες του και ύψωσε την κορφή του προς τον ουρανό για να μπορέσει να κρατήσει την ισορροπία του. Μ' αυτό τον τρόπο οι ρίζες του έφτασαν στο βάθος της γης, σε υπόγεια νερά, που το δυνάμωσαν.

     Με το φως του ήλιου μεγάλωνε η δύναμή του κι έτσι, έγινε ένα πραγματικά επιβλητικό δέντρο.

     Ύστερα από χρόνια, ξαναπέρασε απ' την όαση ο Μπεν Σάντοκ για να χαρεί το έργο του. Φανταζόταν το ανάπηρο φυτό και γελούσε χαιρέκακα.`Αδικα όμως γύριζε μέσα στην όαση, ψάχνωντας για ένα κατεστραμμένο δεντράκι. Και τότε, ο ωραιότερος φοίνικας της όασης, έσκυψε την κορφή του, του έδειξε την πέτρα που ήταν μέσα στην καρδιά του και είπε με ήπια φωνή:

     "Σ' ευχαριστώ Μπεν Σάντοκ, το βάρος που έβαλες επάνω μου με έκανε δυνατό

Φιλανθρωπικές δράσεις στην Αφρική.(Στεφανία Αληφακιωτη.)

Η Ιεραποστολική δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας απλώνεται σε πολλές χώρες της Αφρικής, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, της Ασίας, της Ινδίας και αλλού.

Η Εκκλησία διακονώντας τον όλο άνθρωπο, παράλληλα με το πνευματικό της έργο οικονομεί και τις καθημερινές ζωτικές ανάγκες του. Η ποιμαντική αυτή διακονία αφορά διάφορους τομείς όπως την παιδεία, την υγεία, την εξασφάλιση των βασικών ειδών διατροφής και καθαρού πόσιμου νερού, τα γεωργικά – κτηνοτροφικά προγράμματα, την τεχνολογική ανάπτυξη και γενικότερα τη φιλανθρωπία και κοινωνική πρόνοια.

Η ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ σε στενή συνεργασία με τον Μητροπολιτικό Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Παραλιμνίου, τις ενορίες Σωτήρας, Φρενάρους , Βρυσούλλων καθώς και με άλλες ενορίες και Xριστιανικούς Συνδέσμους της Μητροπόλεώς μας, αλλά και από άλλα μέρη της Κύπρου, δραστηριοποιείται ως εξής:
• Με την ανοικοδόμηση, την ανακαίνιση και επέκταση αρκετών εκκλησιών και σχολείων στην Ουγκάντα και Τανζανία.
• Δόθηκαν οικονομικές βοήθειες για αγορά φαρμάκων και άλλων αναγκών.
• Στάλθηκαν ιατροφαρμακευτική βοήθεια, τρόφιμα, ρουχισμός, μαγειρικά σκεύη, πιάτα, ποτήρια, σερβίτσια, γραφική ύλη, μηχανήματα και άλλα είδη.
• Στάλθηκαν επίσης λειτουργικά σκεύη, λειτουργικά βιβλία και γενικά εκκλησιαστικά είδη.
• Υπάρχει πρόγραμμα υποτροφιών για φτωχά και ορφανά παιδιά.

Η ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ συνεργάζεται στενά με τον αγαπητό συμπρεσβύτερο και Ιατρό, π. Αναστάσιος Πογιατζής, ο οποίος μαζί με πολλούς κληρικούς και λαϊκούς εργάζονται για να φέρουν εις πέρας το άγιο αυτό έργο.Τώρα, διά τού δραστηρίου Επισκόπου Μαδαγασκάρης κ. Ιγνατίου, ο Θεός, καλεί τον π. Αναστάσιο, στη Μεγαλόνησο αυτή της Νοτιοανατολικής Αφρικής και σύντομα αναχωρεί προς τα εκεί, με τις ευχές και προσευχές όλων μας. Την όλη ιεραποστολική του προσπάθεια στηρίζουν και βοηθούν ποικιλοτρόπως πολλοί αδελφοί μας εκ των μετόπισθεν με οικονομική ενίσχυση για ανέγερση εκκλησιών, υποτροφιών παιδιών, λειτουργία σχολείων κ.τ.λ..

Η οργάνωση και η αποστολή οικονομικής και άλλης βοήθειας προς τους Αφρικανούς αδελφούς μας δεν είναι άμεση ευθύνη του πατρός Αναστασίου. Τόσο η ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ και ο Ι. Μ. Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Παραλιμνίου, όσο και οι άλλοι συνεργάτες (ενορίες, Χριστιανικοί Σύνδεσμοι) αναλαμβάνουν τη συλλογή της οικονομικής και άλλης βοήθειας και αυτοί έχουν την πλήρη ευθύνη για την αποστολή της.

Όλα τα οικονομικά της ΟΜΑΔΑΣ ΦΙΛΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ τα ελέγχει οικονομική επιτροπή, η οποία αναλαμβάνει όλες τις συναλλαγές (εισπράξεις εισφορών και δωρεών, απαραίτητες πληρωμές, αποστολή χρημάτων στις Ιεραποστολές). Όλες αυτές οι ενέργειες γίνονται πάντα με την έκδοση των απαραίτητων αποδεικτικών εγγράφων. Όλοι οι δωρητές που προσφέρουν χρήματα αποφασίζουν οι ίδιοι για ποιο συγκεκριμένο σκοπό θα ήθελαν να διατεθούν τα χρήματά τους (πάντα για τις ανάγκες της Ιεραποστολής) και οι αποδείξεις είσπραξης εκδίδονται ανάλογα, αναγράφοντας επακριβώς το σκοπό.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι με τον οποιονδήποτε τρόπο έχουν συνεισφέρει στο Ιεραποστολικό μας έργο. Ακόμη και η πιο μικρή εισφορά σώζει ζωές!

π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

Παραμύθι της Αφρικής στα ελληνικά

(ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΑΛΗΦΑΚΙΩΤΗ.)

Τα Δίδυμα Αδέρφια. Αφρικάνικο Παραμύθι

Από την Anna-Maria Vasilaki

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια γυναίκα που είχε δίδυμα αγόρια. Τον Λουέμπα και τον Μαβούγκου.
Την ημέρα που γεννήθηκαν μια μάγισσα έδωσε στη μητέρα δύο πέτρες στρογγυλές και λείες. Της είπε ότι αυτά είναι τα φυλαχτά τους και ότι δεν έπρεπε ποτέ να τα βγάλουν από το λαιμό τους και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν να τους ενημερώσει. Η γυναίκα έκανε ακριβώς όπως της είπε η μάγισσα και τα παιδιά μεγάλωσαν και έγιναν δύο πολύ όμορφα παλικάρια.
Ένα πρωί ο Μαβούγκου αποφάσισε να ταξιδέψει γιατί ζωή στο χωρίο του φαινόταν πολύ μονότονη και τον είχε κουράσει. Έτσι το ανακοίνωσε στη μητέρα του.
- Δεν έχω καμία αντίρρηση να φύγεις παιδί μου και να ταξιδέψεις αλλά στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να σου δώσω τίποτα μαζί σου μιας και είμαστε τόσο φτωχοί.
- Δεν πειράζει μητέρα, είπε ο Μαβούγκου, άλλωστε είναι καιρός να δοκιμάσω και τη δύναμη του μαγικού μου φυλαχτού!
Έτσι αποχαιρέτησε τη μητέρα του και ξεκίνησε για το ταξίδι του. Κατευθύνθηκε προς το δάσος. Όταν έφτασε εκεί, έκοψε μερικά φύλα και τα άγγιξε με το φυλαχτό του και ρίχνοντας τα ένα, ένα κάτω είπε:
«Να γίνεις άλογο»
«Να γίνεις μαχαίρι»
« Να γίνεις τουφέκι»
Έτσι και έγινε! Ένα πανέμορφο άσπρο άλογο ξεπήδησε μπροστά του, ένα μαχαίρι βρέθηκε κρεμασμένο στο ζωνάρι του και τέλος ένα τουφέκι περάστηκε στον ώμο του. Ο Μαβούγκου χάρηκε πολύ. Καβάλησε αμέσως το άλογο και ξεκίνησε για το ταξίδι του. Κάποια στιγμή κουράστηκε και πείνασε. Τότε κρατώντας το φυλαχτό του είπε:
- Λοιπόν φυλαχτό μου; Κουράστηκα και πείνασα. Θα με αφήσεις να πεθάνω της πείνας; Και αγγίζοντας μια πέτρα ένα τεράστιο και πλουσιοπάροχο τραπέζι απλώθηκε μπροστά του με όλες τις λιχουδιές. Έτσι, ο Μαβούγκου αφού έφαγε ήπιε και ξαπόστασε συνέχισε το ταξίδι του.
Όχι πολύ μακριά από εκεί που ξαπόστασε ο Μαβούγκου υπήρχε μια πολιτεία πολύ όμορφη. Ο βασιλιάς της πολιτείας αυτής είχε μια κόρη όμορφη αλλά και πολύ πεισματάρα. Πολλοί την είχαν ζητήσει για γυναίκα τους αλλά εκείνη συνεχώς αρνιόταν.
Ο Μαβούγκου έφτασε λοιπόν στην πολιτεία και στάθηκε για λίγο στην ακροποταμιά. Εκεί έτυχε να είναι και ή βασιλοπούλα τις με φίλες της. Μόλις αντίκρισε τον Μαβούγκου, γύρισε στο σπίτι τρέχοντας και ...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ: 

Επαγγέλματα της Θάλασσας …άλλοτε και τώρα.

Τα επαγγέλματα-επαγγελματικές δραστηριότητες σχετικά με τη θάλασσα
ομαδοποιούνται σε 7 μεγάλες ομάδες:

•  Ναυτικά επαγγέλματα
•  Ναυτιλιακά επαγγέλματα
•  Ναυπηγικά επαγγέλματα
•  Επαγγέλματα γύρω από το λιμάνι
•  Επιχειρηματικές δραστηριότητες που συνδέονται με τη θάλασσα (εκτός
• των ναυτικών, ναυτιλιακών και ναυπηγικών)
•  Αθλητισμός και θάλασσα
•  Επαγγέλματα – επαγγελματικές δραστηριότητες που αφορούν επιστημονική έρευνα γύρω από τη  θάλασσα και τα προϊόντα της.

Φτιάξε κι εσύ τη δική σου καρτέλα περιγράφοντας με τον παρακάτω τρόπο και χαρακτηριστικά ένα θαλασσινό επάγγελμα.

παράδειγμα:

·        Ο λιμενικός

Ορισμός: Ο λιμενικός εντάσσεται στα Σώματα Ασφαλείας και έχει ως καθήκον τη φύλαξη των ακτών, την εύρυθμη λειτουργία των λιμένων της χώρας και τον έλεγχο των πλοίων και σκαφών.
Περιγραφή: Βασικό έργο του λιμενικού είναι η αστυνόμευση των χωρικών υδάτων, των λιμένων και των ακτών της χώρας.

Προϋποθέσεις: Όλοι οι λιμενικοί είναι απαραίτητο να γνωρίζουν την αγγλική ή και άλλη ξένη γλώσσα, να μην έχουν υπερβεί συγκεκριμένα όρια ηλικίας και να έχουν λευκό ποινικό μητρώο.

Εκπαίδευση: Οι αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος είναι κάτοχοι πτυχίου πανεπιστημιακής ή πολυτεχνικής σχολής, ή έχουν πτυχίο από την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού (Δίπλωμα Πλοιάρχου-Μηχανικού Γ΄ τάξεως) και στη συνέχεια εισάγονται στη Σχολή Δοκίμων Αξιωματικών του Λ.Σ.

Σπουδαιότητα: Ο λιμενικός χρειάζεται να διαθέτει δυναμισμό, θάρρος στην αντιμετώπιση κινδύνων, πειθαρχία, ευσυνειδησία, υπομονή, κοινωνική δεξιότητα για την καθημερινή συνδιαλλαγή με διάφορα άτομα, ευαισθησία σε θέματα κοινωνικού προβληματισμού, αντοχή, καλή σωματική και φυσική κατάσταση. Απαιτούνται ακόμη, ικανότητες αντίληψης χώρου, διαίσθησης και πρόβλεψης καταστάσεων, επιδεξιότητα στη χρήση εξοπλισμού και μηχανών και τεχνικές γνώσεις.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι αξιωματικοί του λιμενικού σώματος μπορούν να εργαστούν στα λιμεναρχεία, στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και στα προξενικά λιμεναρχεία στο εξωτερικό, ως προξενικοί λιμενάρχες ή υπολιμενάρχες, για την εξυπηρέτηση-έλεγχο των πλοίων με ελληνική σημαία και των Ελλήνων ναυτικών .

Επαγγελματικές συνθήκες: Ο λιμενικός εργάζεται είτε ατομικά, είτε ομαδικά, ανάλογα με τα καθήκοντα που του ανατίθενται από τους ανωτέρους του. Συχνά η δουλειά του χαρακτηρίζεται από άγχος εξαιτίας των πολλών καθηκόντων.
Ανάλογα με τη φύση και το είδος της αποστολής τους, οι λιμενικοί εργάζονται με βάρδιες σε γραφεία με καλές συνθήκες, ή σε ανοιχτούς χώρους, όπου αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες λόγω των ιδιαιτεροτήτων των περιπτώσεων, ή των καιρικών συνθηκών. Ακολουθούν τυπικό ωράριο εργασίας, αλλά συχνά υπάρχει υπερωριακή απασχόληση κατά τις αργίες, ή τις περιόδους όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση. Για ορισμένες περιπτώσεις, όπως για τα πληρώματα των σκαφών, αεροσκαφών και ελικοπτέρων του Λ.Σ., οι ώρες εργασίας ρυθμίζονται ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες. Οι μετακινήσεις είναι απαραίτητες τόσο για την επιτυχή διεκπεραίωση των καθηκόντων των λιμενικών, όσο και για την συμμετοχή των βαθμοφόρων σε αποστολές, σεμινάρια, μετεκπαιδεύσεις. Οι βαθμοφόροι του Λ.Σ. μετατίθενται υποχρεωτικά, μετά τη συμπλήρωση ελάχιστου χρόνου παραμονής σε κάθε υπηρεσία. Η δράση παρανόμων στα λιμάνια και στους θαλάσσιους χώρους, καθώς και οι κακές καιρικές συνθήκες, δημιουργούν ιδιαίτερες δυσκολίες και κινδύνους για τα στελέχη που περιπολούν.

Γενικά σχόλια: O λιμενικός έχει σαν έργο του την τήρηση της τάξης και την εγγύηση της ασφάλειας στα λιμάνια, στα σκάφη και στα χωρικά ύδατα της χώρας.
Η περιπολία των ακτών και των χωρικών υδάτων ως μέρος του επαγγέλματος του λιμενικού απαιτεί δυναμικούς ανθρώπους, που αγαπούν τη θάλασσα, τη φύση και την περιπέτεια και που διαθέτουν γρήγορα αντανακλαστικά, αυξημένη αντίληψη χώρου και καταστάσεων, ευελιξία και επιδεξιότητα στις κινήσεις και τον χειρισμό εξοπλισμού

 (βάλε και δικές σου κατηγορίες όπως επικινδυνότητα, σπουδαιότητα ή αναγκαιότητα του επαγγέλματος κλπ. ή μη γράψεις για κατηγορία που δεν ταιριάζει σε κάποιο επάγγελμα. π.χ. προσόντα, εκπαίδευση δεν ταιριάζει σε κάποια επαγγέλματα)

·        σφουγγαράς

·        πλοίαρχος

·        ναυαγοσώστης

·        δύτης

·        ψαράς

·        καραβομαραγκός

·        καλαφάτης

·        φαροφύλακας

άλλο ;;;

(στη σελίδα από κάτω θα βρεις πολλά, που δεν τα φαντάζεσαι)

https://sites.google.com/site/epaggelmatatisthalassas/epangelmata-me-mia-matia