μελλοντικοί χρόνοι

Όταν αναφερόμαστε στο μέλλον, χρησιμοποιούμε μελλοντικούς χρόνους. Υπάρχουν τρία είδη μέλλοντα στη νέα ελληνική γλώσσα, ανάλογα με αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε:

1.    συνοπτικός μέλλοντας ή στιγμιαίος μέλλοντας

2.    εξακολουθητικός μέλλοντας

3.    συντελεσμένος μέλλοντας. 

Ο συνοπτικός μέλλοντας ή στιγμιαίος μέλλοντας, εκφράζει μία μελλοντική πράξη που έχει συγκεκριμένη διάρκεια, έχει δηλαδή ένα τέλος, είναι κάτι που θα το κάνουμε μία φορά σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή του μέλλοντος. Όπως όλοι οι μελλοντικοί χρόνοι, σχηματίζεται με το μόριο θα. Μετά, παίρνουμε το αοριστικό θέμα, δηλαδή το κομμάτι του ρήματος χωρίς όμως τις καταλήξεις και την αύξηση, αν έχει, που βλέπουμε στον αόριστο. Σε αυτό το θέμα, χρησιμοποιούμε τις καταλήξεις του ενεστώτα.

1.    θα παίξω < αόριστος: έπαιξα, θέμα παιξ-

2.   θα φωνάξω < αόριστος: φώναξα, θέμα φωναξ-  

Όπως βλέπεις, οι έννοιες θα παίξω και θα φωνάξω, αναφέρονται σε μία συγκεκριμένη μελλοντική στιγμή, δηλαδή δεν θα συμβαίνουν για πάντα ούτε με επαναλήψεις.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1.    Ο Πέτρος θα φτιάξει φαγητό.

2.    Η Μαρίνα και ο Κώστας θα παίξουν τάβλι.  

3.    Ο μπαμπάς μου θα βάψει το δωμάτιό μου μοβ.

4.    Η Αλίκη θα γελάσει μόλις σε δει.

5.    Τα ρούχα δεν θα χωρέσουν στη βαλίτσα. 

Ο εξακολουθητικός μέλλοντας εκφράζει μία μελλοντική έννοια με διάρκεια ή μία που θα επαναλαμβάνεται. Όπως όλοι οι μελλοντικοί χρόνοι, σχηματίζεται με το μόριο θα. Μετά, παίρνουμε τον ενεστώτα του ρήματος έτσι όπως είναι. Άρα λοιπόν, ο εξακολουθητικός μέλλοντας σχηματίζεται απλώς αν βάλουμε μπροστά από τον ενεστώτα ενός ρήματος το θα.

1. θα παίζω < ενεστώτας: παίζω
2. θα φωνάζω < ενεστώτας: φωνάζω
3. θα γελάω < ενεστώτας: γελάω

 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1.    Θα φωνάζω μέχρι να έρθεις. [ διάρκεια

2.    Θα πηγαίνω για μπάνιο όταν έχει καλό καιρό. [ επανάληψη

3.    Θα βρέχει όλη τη μέρα αύριο. [ διάρκεια

      4.    Θα τη μαλώνει κάθε φορά που δεν θα είναι υπάκουη. [ επανάληψη

Ο συντελεσμένος μέλλοντας χρησιμοποιείται για μία μελλοντική πράξη που θα προηγηθεί μιας άλλης μελλοντικής πράξης, δηλαδή η πράξη που μας ενδιαφέρει και θα μπει σε συντελεσμένο μέλλοντα, θα γίνει πριν από κάποια άλλη. Η πράξη αυτή θα έχει τελειώσει δηλαδή, πριν ακολουθήσει η επόμενη. Ο συντελεσμένος μέλλοντας δίνει μια αίσθηση παρελθόντος στο μέλλον. Με αυτό εννοούμε ότι τον χρόνο αυτό τον χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να συγκρίνουμε χρονικά δύο ενέργειες και να δώσουμε έμφαση στην πρώτη από αυτές.

Σχηματίζεται και πάλι με το μόριο θα και αυτή τη φορά αυτούσιο τον παρακείμενο. Παίρνουμε δηλαδή τον παρακείμενο και βάζουμε το θα μπροστά.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1.    Μέχρι να έρθεις θα έχω διαβάσει.

2.    Θα έχεις φτιάξει το φαγητό όταν θα έρθουμε;  

3.    Λογικά θα έχουν φύγει μέχρι τότε.