Ύμνοι Χριστουγέννων

Χριστός γεννάται, δοξάσατε· * 
Χριστός εξ ου­ρανών, απαντήσατε· *
 Χριστός επί γης, υψώθητε * 
άσατε τω Κυρίω πάσα η γη * 
και εν ευφρο­σύνη * 
ανυμνήσατε, Λαοί,* ότι δεδόξασται.

Κοντάκιον.

Ήχος γ'. Αύτόμελο
· Ποίημα Ρωμανού του Μελωδού.

Η Παρθένος σήμερον * τον Υπερούσιον τίκτει· * 
 και η γη το Σπήλαιον * τω απροσίτω προσάγει· *
 Άγγελοι μετά Ποιμένων * δοξολογούσι· * 
Μάγοι δε μετά αστέρος * οδοιπορούσι *
 δι’ ημάς γαρ εγεννήθη * Παιδίον νέον,* ο προ αιώνων Θεός.

Δεύτε ίδωμεν, πιστοί,* που εγεννήθη ο Χρι­στός· * 
ακολουθήσωμεν λοιπόν * ένθα οδεύει ο α­στήρ,*
 μετά των Μάγων Ανατολής των βασιλέ­ων.*
 Άγγελοι υμνούσι * ακαταπαύστως εκεί· *
 Ποιμένες αγραυλούσι * ωδήν επάξιον *
 Δόξα εν υψίστοις, λέγοντες * τω σήμερον εν Σπηλαίω τεχθέντι * 
εκ της Παρθένου * και Θεοτόκου * εν Βη­θλεέμ της Ιουδαίας.

Άπολυτίκιο. Ήχος δ'.

Η Γέννησίς σου, Χριστέ ο θεός ημών,*
 ανέτει­λε τω κόσμω το φως το της γνώσεως· * 
εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες * 
ύπο Αστέρος εδιδάσκοντο * 
σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δι­καιοσύνης,*
 και σε γινώσκειν εξ ύψους Άνατολήν.* Κύριε, δόξα σοι.