Αγία Θεοδώρα Βάστα Μεγαλουπόλεως
(Προσευχή της Οσιομάρτυρος Θεοδώρας)
Αγία
Θεοδώρα Βάστα
Μνημείο και μαρτυρία μιας άλλης εποχής.
Η διαδρομή
σας αποζημιώνει απλόχερα με τα ειδυλλιακά τοπία που σας προσφέρει. Όσο πιο
πολύ πλησιάζει κανείς τόσο πιο έντονα ακούγεται το βουητό των νερών που
αναβλύζουν από τα θεμέλια της εκκλησίας και το μυστήριο του μύθου κάνοντας
τον να αισθάνεται δέος μπροστά στο θέαμα που αντικρύζει.
Το
θαύμα απλώνεται μπροστά στα μάτια σας, κλειδώνοντας τα λόγια. Δεκαεπτά
πελώρια δένδρα ξεπηδούν από τη στέγη της,
ενώ από τα θεμέλιά της αναβλύζουν τα νερά ενός κεφαλαριού. Γιορτάζει
στις 11 Σεπτεμβρίου. Χιλιάδες προσκυνητές επισκέπτονται το εκκλησάκι όλο
το χρόνο για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν αυτό το μοναδικό σύμπλεγμα,
ένα ανεξήγητο θαύμα της φύσης που κυριαρχεί στο γαλήνιο αυτό τοπίο.
Η επίσκεψη στην Αγία Θεοδώρα είναι μία πολύ καλή εκδρομή
αυθημερόν από την Αθήνα. Αξίζει να επισκεφτείτε το σημείο ακόμα και ως
παράκαμψη στο δρόμο για Καλαμάτα.
Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας αποτελεί ένα αξιόλογο προορισμό, είτε από
άποψη θρησκευτική, είτε φυσιολατρική είτε από καθαρά εκδρομική τουριστική
αναζήτηση. Αποτελεί όμως και έναν πολύ συχνό και σύντομο προορισμό από
πλέον δημοφιλή χωριά όπως η Καρύταινα, η Δημητσάνα και η Ανδρίτσαινα.
Σας περιμένει να το ανακαλύψετε...
Η ιστορία της Αγίας Θεοδώρας
Κατά το Βυζάντιο, κάθε χωριό
είχε αυτόνομο χαρακτήρα. Είχε τη δική του κοινωνική, διοικητική καθώς και
στρατιωτική αρχή. Κάθε οικογένεια του χωριού όφειλε να προσφέρει έναν
άντρα για το στρατό του κι αν αυτό δεν ήταν εφικτό, έπρεπε να καταβάλει
χρήματα για τη μίσθωση ενός μισθοφόρου να την εκπροσωπήσει.
Η νεαρή Θεοδώρα ήταν το μεγαλύτερο κορίτσι μιας φτωχής και πολύ θρήσκας
οικογένειας με πατέρα ηλικιωμένο και άρρωστο και ζούσε σε ένα χωριό της
Πελοποννήσου, τη Βάστα, λίγο έξω από τη Μεγαλόπολη. Το χρηματικό ποσό που
απαιτείτο για την πληρωμή μισθοφόρου ήταν πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες
της οικογένειάς της και ο πατέρας της ανήμπορος να πάρει μέρος σε μάχη.
Έτσι η Θεοδώρα σε ηλικία 17 ετών αποφάσισε να υποδυθεί τον άντρα και να
συμμετέχει η ίδια στο στρατό του χωριού της.
Βρέθηκε πολύ σύντομα να πολεμά σε μάχες με περίσσιο θάρρος και όπως ήταν
λογικό προάχθηκε σε βαθμό. Το σθένος της, αλλά και η σεμνότητά της την
έκαναν αρεστή μέσα στο στράτευμα. Μια νεαρή κοπέλα δεν μπόρεσε να
αντισταθεί στη γοητεία του νεαρού στρατιώτη κι έτσι τον ερωτεύθηκε. Η
Θεοδώρα δεν ήθελε να προδώσει το μυστικό της γιατί αυτό θα εξέθετε όλη την
οικογένειά της. Όσο κι αν η Θεοδώρα προσπαθούσε να μεταπείσει τη νεαρή
κοπέλα λέγοντάς της ότι είναι αφιερωμένη στο Θεό, τόσο η νεαρή κοπέλα
ήθελε το νεαρό που έβλεπε μπροστά της, τον όμορφο και θαρραλέο στρατιώτη
που είχε γνωρίσει. Η συνεχής άρνηση της Θεοδώρας οδήγησε τη νεαρή κοπέλα
στην εκδίκηση. Κοιμήθηκε με κάποιον άλλο στρατιώτη με τον οποίο έμεινε
έγκυος και πήγε στον Διοικητή του στρατού δηλώνοντας ότι η Θεοδώρα, δηλαδή
ο στρατιώτης που είχε ερωτευθεί η κοπέλα, ήταν εκείνος που την άφησε έγκυο
και θα έπρεπε να την παντρευτεί.
Η άρνηση της Θεοδώρας, η οποία δεν ήθελε να αποκαλύψει το μυστικό της, στο
συγκεκριμένο γάμο, δεν επέτρεπε παρά την καταδίκη της σε θάνατο λόγω
ατίμωσης της νεαρής κοπέλας.
Έτσι κι έγινε. Ο νεαρός στρατιώτης μέχρι την έσχατη στιγμή δεν ήθελε να
αποκαλύψει το μυστικό του και να φέρει έτσι τον πατέρα του σε δύσκολη
θέση. Οδηγήθηκε έξω από το χωριό και εκτελέστηκε. Καθώς ξεψυχούσε, είπε:
«Κάνε Κύριε τα χρόνια μου να γίνουν δέντρα και το αίμα μου νερό να τα
ποτίζει» και ξαφνικά, ένα ρυάκι σχηματίστηκε με ορμητικό νερό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου