Βυζαντινα μνημεία (Στεφανια)

Στήλη του Κωνσταντίνου

Η στήλη αυτή κατασκευάστηκε το 330 π.Χ. για τους εορτασμούς της ανακήρυξης της νέας βυζαντινής πρωτεύουσας. Είναι κατασκευασμένη από πορφυρίτη της Ηλιουπόλεως της Αιγύπτου και αποτελούσε τη βάση για ένα κιονόκρανο με το άγαλμα του αυτοκράτορα Κων/νου ως Απόλλωνα, το οποίο όμως καταστράφηκε σε καταιγίδα το 1106. Από τότε έχει υποστεί πολλές ζημιές κυρίως από καταιγίδες και πυρκαγιές, αλλά διατηρείται έως σήμερα. Δίπλα στη στήλη βρίσκονται τα λουτρά Τσεμπερλίτας. Το χαμάμ αυτό είχε χτιστεί σε σχέδια του Σινάν και ενώ το γυανικείο τμήμα δεν έχει διασωθεί, χωρίζονται μέχρι και σήμερα το αντρικό από το γυναικείο κομμάτι των λουτρών.

Πύργος Galata

Ο πύργος αυτός έχει ύψος 62 μέτρα και κωνική κορυφή. Χτίστηκε το 1348 από τους Γενοβέζους. Κατά την Οθωμανική περίοδο χρησιμοποιήθηκε ως παρατηρητήριο. Σήμερα στους δύο τελευταίους ορόφους του βρίσκεται ένα εστιατόριο και ένα νυχτερινό κέντρο. Η θέα από εδώ είναι εκθαμβωτική προς ολόκληρη την πόλη και τα Πριγκιποννήσια.

Αγία Σοφία

Ο ναό της "Αγίας του Θεού Σοφίας" συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του κόσμου. Αποτελεί μνημείο της εξέλιξης της βυζαντινής πρωτεύουσας του 6ου αιώνα μ.Χ. και άσκησε σημαντικότατη επιρροή στην αρχιτεκτονική των αιώνων που ακολούθησαν. Το τεράστιο κτίσμα κατασκευάστηκε στη θέση δύο παλαιότερων εκκλησιών και εγκαινιάστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 537. Τον 15ο αιώνα οι Οθωμανοί το μετέτρεψαν σε τέμενος - οι μιναρέδες, οι τάφοι και οι κρήνες είναι αυτής της περιόδου. Για να στηριχτεί το ογκώδες κτίριο, το εξωτερικό έχει επανειλημμένως ενισχυθεί με αντερείσματα, έτσι το αρχικό του σχήμα έχει ολοκληρωθεί. Το εσωτερικό της Αγία Σοφίας, σχεδιασμένο έτσι ώστε να καθρεφτίζει επί γης τα ουράνια, προκαλεί δέος. Σημεία που παρουσιάζουν καλλιτεχνικό ενδιαφέρον είναι τα παραστατικά ψηφιδωτά - απομεινάρια της διακόσμησης που κάποτε κάλυπτε τα υπερώα, αλλά σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Αυτά τα εξαιρετικά βυζαντινά έργα τέχνης χρονολογούνται από τον 9ο αιώνα ή και αργότερα, μετά την εικονοκλαστική περίοδο. Μερικά από τα περίτεχνα ψηφιδωτά, ειδικά αυτά που κοσμούν το νάρθηκα και τη γειτονική αίθουσα των Πολεμιστών, είναι μέρος του αυθεντικού διάκοσμου του ναού από τον 6ο αιώνα.

Μπλε Τζαμί

Το Μπλε Τζαμί πήρε το όνομά του από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ που κοσμούν το εσωτερικό του. Αποτελεί ένα από τα διασημότερα θρησκευτικά κτίσματα του κόσμου. Το γαλήνιο τζαμί γίνεται μαγικό όταν φωταγωγείται τη νύχτα και γλάροι περιφέρονται γύρω από τους μιναρέδες. Το τέμενος χτίστηκε από τον αυτοκρατορικό αρχιτέκτονα Μεχμέτ Αγά το 1609 με 1616. Τα υπερβολικά πολυτελή σχέδια προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις την εποχή εκείνη, ειδικά επειδή ένα τέμενος με έξι μιναρέδες θεωρήθηκε ιερόσυλη απόπειρα ανταγωνισμού της αρχιτεκτονικής της Μέκκας.

Ιππόδρομος

Ελάχιστα στοιχεία απομένουν από το γιγάντιο στάδιο στης καρδιά της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης. Θεμελιώθηκε από τον αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο τον 3ο αιώνα μ. Χ. κατά την ανοικοδόμηση της πόλης. Ο αυτοκράτορας Κων/νος επεξέτεινε τον Ιππόδρομο και συνέδεσε το "κάθισμα", το αυτοκρατορικό θεωρείο, με το γειτονικό Μέγα Παλάτιο. Λέγεται ότι το στάδιο είχε χωρητικότητα 100,000 ατόμων. Σήμερα αποτελεί τον επιμήκη δημόσιο κήπο Ατ Μεϊντανί. Ο Κων/νος διακόσμησε την "σπίνα", τον κεντρικό διάδρομο του σταδίου, με οβελίσκους και κίονες από την Αρχαία Αίγυπτο και την Ελλάδα, προσδίδοντας μια αίσθηση ιστορικότητας στη νέα του πρωτεύουσα. Εκεί που βρίσκεται σήμερα το γραφείο τουριστικών πληροφοριών, βρισκόταν παλιά μια στήλη όπου βρίσκονταν τα τέσσερα χάλκινα άλογα, τα οποία κλάπηκαν κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Σταυροφορίας και μεταφέρθηκαν στον 'Αγιο Μάρκο της Βενετίας. Παραμένουν όμως ο Αιγυπτιακός οβελίσκος που βρισκόταν στο Λούξορ, η Στήλη των Όφεων από τους Δελφούς και η Στήλη του Κων/νου του Πορφυρογέννητου ή Χάλκινη Στήλη.