Ένα μπράβο στις μαθήτριες που ενημερώνουν το μπογκ και ανεβάζουν υλικό για τα μαθήματα!!!
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
Μαθήματα 29/11/2013
Μαθηματικά: Στο πράσινο τετράδιο: 1-)Να ξεχωρίσετε τα γνήσια από τα καταχρηστικά κλάσματα. 2-) Να μετατρέψετε τους μεικτούς αριθμούς σε καταχρηστικά κλάσματα.
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ!!!
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013
Η γιορτή στα παιδιά της πρώτης(από την Δήμητρα Μελισσουργού)
Τα παιδιά του Ε'1 και του Ε'2 οργάνωσαν μια ιδιαίτερη γιορτή για τα δικαιώματα των παιδιών στα παιδιά της πρώτης τάξης.Φούσκωσαν μπαλόνια για να διακοσμήσουν την αίθουσα οπού θα γινόταν η γιορτή. Η δασκάλα της μουσικής ( Κα Εύη ) τους έδειξε ένα βίντεο για τα δικαιώματα των παιδιών. Τα παιδιά της πέμπτης τραγούδησαν υπέροχα τραγούδια (π.χ.το ποδήλατο,το τραγούδι της ειρήνης κ.α.). Τους έδωσαν γλυκά μέσα στις χειροτεχνίες που έφτιαξαν ,και τα πρωτάκια με ένα γλυκό τραγούδι ανταποκρίθηκαν!!!
Μαθήματα 28/11/2013
Γλώσσα: Εργασιών σελίδα 40 άσκηση 10 Βιβλίο σελίδα 58 Ανάγνωση σελίδα 59 άσκηση 1 και σελίδα 60 άσκηση 4 έχουμε το πίνακα ΜΟΝΟ ορθογραφία
Γραμματική: σελίδα 99 μαθαίνω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ
Φυσική: Εργασιών σελίδα 71 ΜΑΘΑΙΝΩ αυτά που υπογραμμίσαμε και Βιβλίο σελίδες 40+43 ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΤΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΑΜΕ !!!
ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΘΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΦΥΣΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ!
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ!!
Γραμματική: σελίδα 99 μαθαίνω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ
Φυσική: Εργασιών σελίδα 71 ΜΑΘΑΙΝΩ αυτά που υπογραμμίσαμε και Βιβλίο σελίδες 40+43 ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΤΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΑΜΕ !!!
ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΘΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΦΥΣΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ!
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ!!
Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013
Ο χριστιανισμος γινεται επισημη θρησκεια(Στεφανια)
Ιστορία Ε΄ - (Β8) Ο Χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία
κλικ για μεγέθυνση
Μαθήματα 27/11/2013
Γλώσσα: Εργασιών σελίδα 36-37 ασκήσεις 6+7
Άσκηση τετραδίου:Να διαχωρίσετε τις κύριες από τις δευτερεύουσες αιτιολογικές προτάσεις με αγκύλες [] και παρενθέσεις ( )
Μαθηματικά: Στο πράσινο τετράδιο: Να γίνουν οι διαιρέσεις μέχρι 2 δεκαδικά ψηφία ΚΑΘΕΤΑ
Γεωγραφία: Βιβλίο σελίδα 22+24 διαβάζω ΜΟΝΟ. Μαθαίνω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τις λέξεις: Πυξίδα και Προσανατολισμός.
Εργασιών σελίδα 9 άσκηση 1
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ !!!
Άσκηση τετραδίου:Να διαχωρίσετε τις κύριες από τις δευτερεύουσες αιτιολογικές προτάσεις με αγκύλες [] και παρενθέσεις ( )
Μαθηματικά: Στο πράσινο τετράδιο: Να γίνουν οι διαιρέσεις μέχρι 2 δεκαδικά ψηφία ΚΑΘΕΤΑ
Γεωγραφία: Βιβλίο σελίδα 22+24 διαβάζω ΜΟΝΟ. Μαθαίνω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τις λέξεις: Πυξίδα και Προσανατολισμός.
Εργασιών σελίδα 9 άσκηση 1
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ!!!
Αύριο να φέρω Φυσική.
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ !!!
Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013
ΕΠΙΛΥΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Για να λύσουμε ένα πρόβλημα ακολουθούμε κάποια συγκεκριμένα βήματα:
- Διαβάζουμε πολλές φορές τι λέει το πρόβλημα και με τη φαντασία μας προσπαθούμε να "μπούμε" σε αυτό.(π.χ. αν λέει για έμπορο γινόμαστε κι εμείς έμποροι κλπ)
- Προσέχουμε πάρα πολύ τους αριθμούς του προβλήματος και τι αντιπροσωπεύει ο καθένας
- Βρίσκουμε αν έχει κάποια λέξη "κλειδί" στο πρόβλημα που να με βοηθήσει τι πράξη να κάνω
- Χωρίζω γνωστά από τα άγνωστα.
- Προχωρώ έπειτα βήμα βήμα(πορεία με πράξεις) χωρίζοντας το πρόβλημα σε μικρότερα προβληματάκια έως ότου φτάσω στη λύση του
- Εκτιμούμε το αποτέλεσμα και το βρίσκουμε με ακρίβεια
- Επαληθεύουμε τη λύση και με άλλη επίλυση (αν υπάρχει)
- Απαντούμε στα ερωτήματα.
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013
Ιστορία 7η ενότητα
Δείτε την πολύ ωραία παρουσίαση και μελετήστε τον σχεδιασμό και τον τρόπο οχύρωσης της πόλης.
Θεατρική παράσταση
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου θα επισκεφθούμε το θέατρο "Ιλίσια" στην παράσταση "Δον Κιχώτης"
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!(Στεφανια α.)
17 του Νοέμβρη του 1973, στην Αθήνα, στο Πολυτεχνείο.
Από το 1967, η Ελλάδα ζούσε σε δικτατορία. Κάποιοι ...άνθρωποι πήραν με την βία την 
εξουσία κι έγιναν αυτοί κυβερνήτες της Ελλάδας. Το ονόμασαν χούντα και αυτούς δικτάτορες,
εξουσία κι έγιναν αυτοί κυβερνήτες της Ελλάδας. Το ονόμασαν χούντα και αυτούς δικτάτορες,
Κάποιοι έσκυψαν το κεφάλι και το δέχτηκαν
Κάποιοι αντέδρασαν στην αρχή, αλλά φοβήθηκαν ύστερα.
Κάποιοι αντέδρασαν μα τους περίμενε η φυλακή, η εξορία, τα βασανιστήρια και κάποιες φορές... ο θάνατος.
Οι νέοι, πάντα έχουν κάμποσο ενθουσιασμό, και πάντα δείχνουν την περιφρόνησή τους προς αυτούς που κυβερνούσαν.
Όμως τον Νοέμβρη του 1973 δεν περίμενε κανείς πως οι φοιτητές θα ξεσηκώνονταν έτσι.
Στις 14 Νοεμβρίου έγιναν οι πρώτες... συγκεντρώσεις στη Νομική Εδώ γίνονται κι οι πρώτες διαδηλώσεις. Το πρώτο πανό ήταν ήδη σηκωμένο και γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Στη
συνέχεια οι φοιτητές, κατηφορίζουν προς το Πολυτεχνείο κλείνονται μέσα
και αρχίζουν να καλούν τον κόσμο να ενωθεί μαζί τους, να σηκώσει το
κεφάλι, να σταματήσει να δέχεται την καταπίεση της χούντας. Ξεκινάνε
περισσότερα πανό που γράφουν πλέον «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ».
Οι
φοιτητές καταφέρνουν να φτιάξουν ένα ραδιοσταθμό και μ’ αυτόν μπορούν
να ακουστούν στα ραδιόφωνα όλης της Αθήνας. Έτσι μπορούσαν να
επικοινωνήσουν και να στείλουν τα μηνύματά τους.
Κι όντως ανταποκρίθηκαν πολλοί!
Περισσότεροι
φοιτητές, εργάτες, γιατροί, δημοσιογράφοι, οδηγοί, έμποροι,
καλλιτέχνες.... Άφησαν τις δουλειές τους και πήγαν να ενώσουν κι αυτοί
τη φωνή τους μ’αυτή των φοιτητών.
Αυτό
συνεχίζεται και στις 15 και στις 16 του μήνα. Ο κόσμος τους προμηθεύει
με τρόφιμα και φάρμακα και ζει μαζί τους τον ξεσηκωμό.
Σιγά-σιγά
γεμίζουν οι πλατείες, οι γύρω δρόμοι με κόσμο. Κόσμος που άφησε για
λίγο πίσω τον φόβο για την χούντα, ξέχασε τους κινδύνους. Ο λαός μέθυσε
από λευτεριά, μέθυσε από το κρασί της Λευτεριάς που κερνούσαν οι
φοιτητές. Κάτι υπήρχε ζωντανό μέσα τους...
Κυριότερο σύνθημά τους: ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Οι συγκρούσεις ξεκινούν μεταξύ αστυνομικών και πολιτών. Με ρόπαλα και σφαίρες οι αστυνομικοί, με πετροπόλεμο οι άλλοι.http://www.youtube.com/watch?v=vEu08-0__cU&feature=player_embedded#t=0ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ! ΘΑΡΡΟΣ ΘΕΛΕΙ!!!
Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ...
(Μάνος Η.)
Θέλω να σας διηγηθώ μία ιστορία από ένα παραμύθι που μας διδάσκει "ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΜΕ ΠΟΤΕ!!!"
Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας (του Χόρχε Μπουκάι)
Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου. Ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα από κοντά όλα αυτά τα ζώα που ταξίδευαν μέσα στα τροχόσπιτα από τη μια πόλη στην άλλη.
Στην παράσταση, όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά, αλλά η στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου. Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό. Σίγουρα, ένα ζώο σαν κι αυτό θα μπορούσε να ξεριζώσει ολόκληρο δέντρο μ' ένα μικρό τράβηγμα. Το δίχως άλλο...
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκου αλυσόδενε τον ελέφαντα σ' ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι, ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο.Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μυστήριο. Ακόμα κι αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή, ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο μ' ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε ν' απελευθερωθεί από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια.
Τί συγκρατούσε τον ελέφαντα; Γιατί δεν το' σκαγε;
Όταν ήμουν πέντε ή έξι χρόνων, πίστευα ακόμα ότι οι μεγάλοι τα ήξεραν όλα. Έτσι, πήγα και ρώτησα τους δασκάλους μου, το θείο και τη μητέρα μου για το μυστήριο του ελέφαντα. Εκείνοι μου εξήγησαν ότι ο ελέφαντας δεν το' σκαγε επειδή τον είχαν δαμάσει. Τότε, όπως ήταν λογικό, τους ρωτούσα: " Αν είναι δαμασμένος και γι' αυτό δεν το σκάει, γιατί τον δένουν;" Κανείς δεν ήξερε να μου απαντήσει σ' αυτήν την ερώτηση...
Πολύ καιρό μετά, μια νύχτα, γνώρισα κάποιον πολύ σοφό που είχε ταξιδέψει στην Ινδία, κι αυτός με βοήθησε να βρω την απάντηση.
Ο ελέφαντας του τσίρκου είχε μείνει δεμένος σ΄ένα ξυλαράκι, από τότε που ήταν πολύ μικρός.
Θυμάμαι που έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα το μικρό, το νεογέννητο ελεφαντάκι, να κάθεται δεμένο στο ξύλο. Το φαντάστηκα να σπρώχνει και να τραβάει την αλυσίδα κάθε μέρα, όλη μέρα, και να προσπαθεί να λυθεί... Σχεδόν μπορούσα να το δω να κοιμάται κάθε νύχτα εξαντλημένο από την κούραση, με τη σκέψη πως το επόμενο πρωί θα ξαναπροσπαθούσε. Όλα ήταν μάταια: το ξυλαράκι ήταν πολύ γερό για ένα νεογέννητο ζωάκι, ακόμα κι αν μιλάμε για ελέφαντα.
Ώσπου, μια μέρα, την πιο θλιβερή μέρα της μικρής του ζωής, το ελεφαντάκι δέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελευθερωθεί και παραδόθηκε στη μοίρα του.
Κατάλαβα τότε γιατί ο τεράστιος και πανίσχυρος ελέφαντας που έβλεπα στο τσίρκο έμενε αλυσοδεμένος. Ήταν πια σίγουρος πως ποτέ δεν θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το ξυλάκι του. Το κακόμοιρο ζώο είχε πια την αποτυχία χαραγμένη στην ελεφαντινή μνήμη του και ποτέ, ποτέ πια δεν θα ξαναδοκίμαζε τη δύναμή του...
Κάποιες νύχτες ονειρεύομαι ότι πλησιάζω τον αλυσοδεμένο ελέφαντα και του λέω στο αυτί:
"Ξέρεις κάτι; Εμείς οι δύο μοιάζουμε. Νομίζεις κι εσύ ότι δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα επειδή μια φορά, κάποτε, προσπάθησες και δεν τα κατάφερες. Πρέπει να καταλάβεις ότι ο καιρός πέρασε και σήμερα είσαι πια πιο μεγάλος και πιο δυνατός από παλιά. Άν ήθελες στ' αλήθεια να απελευθερωθείς, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσες να το πετύχεις. Γιατί δεν το δοκιμάζεις;"
Μερικές φορές ξυπνάω με τη σκέψη ότι ο ελέφαντάς μου, τελικά, κάποια μέρα το επιχείρησε και κατάφερε να ξεριζώσει το ξύλο. Τότε χαμογελάω και φαντάζομαι ότι το τεράστιο ζώο συνεχίζει να ταξιδεύει με το τσίρκο επειδή χαίρεται να βλέπει τα παιδιά να διασκεδάζουν, αλλά χωρίς αλυσίδα!!!
(Μάνος Η.)
Θέλω να σας διηγηθώ μία ιστορία από ένα παραμύθι που μας διδάσκει "ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΜΕ ΠΟΤΕ!!!"
Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας (του Χόρχε Μπουκάι)
Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου. Ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα από κοντά όλα αυτά τα ζώα που ταξίδευαν μέσα στα τροχόσπιτα από τη μια πόλη στην άλλη.
Στην παράσταση, όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά, αλλά η στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου. Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό. Σίγουρα, ένα ζώο σαν κι αυτό θα μπορούσε να ξεριζώσει ολόκληρο δέντρο μ' ένα μικρό τράβηγμα. Το δίχως άλλο...
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκου αλυσόδενε τον ελέφαντα σ' ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι, ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο.Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μυστήριο. Ακόμα κι αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή, ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο μ' ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε ν' απελευθερωθεί από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια.
Τί συγκρατούσε τον ελέφαντα; Γιατί δεν το' σκαγε;
Όταν ήμουν πέντε ή έξι χρόνων, πίστευα ακόμα ότι οι μεγάλοι τα ήξεραν όλα. Έτσι, πήγα και ρώτησα τους δασκάλους μου, το θείο και τη μητέρα μου για το μυστήριο του ελέφαντα. Εκείνοι μου εξήγησαν ότι ο ελέφαντας δεν το' σκαγε επειδή τον είχαν δαμάσει. Τότε, όπως ήταν λογικό, τους ρωτούσα: " Αν είναι δαμασμένος και γι' αυτό δεν το σκάει, γιατί τον δένουν;" Κανείς δεν ήξερε να μου απαντήσει σ' αυτήν την ερώτηση...
Πολύ καιρό μετά, μια νύχτα, γνώρισα κάποιον πολύ σοφό που είχε ταξιδέψει στην Ινδία, κι αυτός με βοήθησε να βρω την απάντηση.
Ο ελέφαντας του τσίρκου είχε μείνει δεμένος σ΄ένα ξυλαράκι, από τότε που ήταν πολύ μικρός.
Θυμάμαι που έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα το μικρό, το νεογέννητο ελεφαντάκι, να κάθεται δεμένο στο ξύλο. Το φαντάστηκα να σπρώχνει και να τραβάει την αλυσίδα κάθε μέρα, όλη μέρα, και να προσπαθεί να λυθεί... Σχεδόν μπορούσα να το δω να κοιμάται κάθε νύχτα εξαντλημένο από την κούραση, με τη σκέψη πως το επόμενο πρωί θα ξαναπροσπαθούσε. Όλα ήταν μάταια: το ξυλαράκι ήταν πολύ γερό για ένα νεογέννητο ζωάκι, ακόμα κι αν μιλάμε για ελέφαντα.
Ώσπου, μια μέρα, την πιο θλιβερή μέρα της μικρής του ζωής, το ελεφαντάκι δέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελευθερωθεί και παραδόθηκε στη μοίρα του.
Κατάλαβα τότε γιατί ο τεράστιος και πανίσχυρος ελέφαντας που έβλεπα στο τσίρκο έμενε αλυσοδεμένος. Ήταν πια σίγουρος πως ποτέ δεν θα μπορούσε να απελευθερωθεί από το ξυλάκι του. Το κακόμοιρο ζώο είχε πια την αποτυχία χαραγμένη στην ελεφαντινή μνήμη του και ποτέ, ποτέ πια δεν θα ξαναδοκίμαζε τη δύναμή του...
Κάποιες νύχτες ονειρεύομαι ότι πλησιάζω τον αλυσοδεμένο ελέφαντα και του λέω στο αυτί:
"Ξέρεις κάτι; Εμείς οι δύο μοιάζουμε. Νομίζεις κι εσύ ότι δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα επειδή μια φορά, κάποτε, προσπάθησες και δεν τα κατάφερες. Πρέπει να καταλάβεις ότι ο καιρός πέρασε και σήμερα είσαι πια πιο μεγάλος και πιο δυνατός από παλιά. Άν ήθελες στ' αλήθεια να απελευθερωθείς, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσες να το πετύχεις. Γιατί δεν το δοκιμάζεις;"
Μερικές φορές ξυπνάω με τη σκέψη ότι ο ελέφαντάς μου, τελικά, κάποια μέρα το επιχείρησε και κατάφερε να ξεριζώσει το ξύλο. Τότε χαμογελάω και φαντάζομαι ότι το τεράστιο ζώο συνεχίζει να ταξιδεύει με το τσίρκο επειδή χαίρεται να βλέπει τα παιδιά να διασκεδάζουν, αλλά χωρίς αλυσίδα!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)